حکمت 371
[صفحه 336] روزي دو گونه است يک روزي است تو ميطلبي آن را و يک روزي است آن تو را ميطلبد پس اگر نيائي به آن ميآيد به تو پس بار مکن اندوه سال خود را بر اندوه روز خودت کفايت ميکند (خداوند) در هر روز آنچه را که در آن است و اگر باشد آن سال از عمر تو همانا خداوند بزرگ بزودي ميدهد در هر فرداي نو آنچه را که قسمت شده است براي تو و اگر نباشد آن مال از عمر تو چکار داري به اندوه خوردن براي آنچه نيست براي تو و هرگز پيشي نگيرد تو را بروزي تو جويندهاي و هرگز غالب نميشود تو را بر آن غلبهکنندهاي و هرگز دير نميشود از تو آنچه مقدر شده است براي تو
صفحه 336.