حکمت 267
[صفحه 348] به راستي طمع وارد کننده است (بر سرآب) غير بازگرداننده است (سيراب) و ضامني است وفاکننده و بسا گلوگير ميشود آشامنده آب پيش از سيراب شدنش و هر قدر بزرگ شد منزلت چيز مرغوب بزرگ شد اندوه براي نايابي آن و آرزوها کور مينمايد ديدههاي بينائيها را و بهره (مقدر) ميآيد به کسي که اين نميآيد به آن
صفحه 348.