حکمت 142
[صفحه 337] حکمه الوعظ مباش از کساني اميد دارد آخرت را بدون عمل و به تاخير اندازد توبه را بدرازي آرزو سخن ميگويد در دنيا به گفتار زاهدان و عمل ميکند در آن به عمل رغبت کنندگان اگر داده شود از آن سير نميشود و اگر منع شود از آن قانع نميشود عاجز ميشود از شکر آنچه داده شده و طلب ميکند زيادتي را در آنچه باقيمانده بازميدارد و خود بازنميايستد دستور ميدهد به آنچه نميآورد دوست ميدارد نيکان را و عمل نميکند عمل آنها را و دشمن ميدارد گناهکاران را و او يکي از آنهاست دوست نميدارد و مرگ را براي بسياري گناهانش و ميايستد و اصرار ميورزد بر آنچه دوست نميدارد مرگ را براي آن اگر بيمار شود پشيمان ميگردد و اگر تندرست شود ايمن سرگرم گردد خودپسند شود هرگاه آسايش يابد و نااميد شود هرگاه گرفتار گردد اگر برسد به او بلائي دعا ميکند پناه آورنده و اگر برسد به او آسايشي روگرداند فريب خورنده غلبه ميکند او را نفس او بر آنچه گمان ميکند و غلبه نميکند او را نفس او بر آنچه يقين ميکند ميترسد بر غير خود به کمتر از گناه خود و اميد ميدارد براي نفس خود بيشتر از کردار خود اگر بينياز شود شاد شده و در فتنه افتد و اگر محتاج گرد د نااميد شده و سست ميشود کوتاهي کند هرگاه عمل کند اصرار ميکند هرگاه درخواست کند اگر پيش آيد براي او خواهشي پيش گيرد نافرماني را و به تاخير اندازد توبه را و اگر عارض شود او را....و بلا دوري گزيند از دستورهاي دين بيان ميکند عبرت و پند را و خود پند نميگيرد و اصرار ميکند در پند دادن و پند نميپذيرد و او به گفتار نازنده است و از عمل مفلس است رغبت ميکند در آنچه نابود ميشود و مسامحه ميکند در آنچه باقي ميماند ميبيند غنيمت را غرامت و غرامت را غنيمت ميترسد از مرگ و نميشتابد (بعمل) پيش از فوت فرصت بزرگ ميشمارد از نافرماني غير خود آنچه را که اندک ميپندارد بيشتر از آن را از نفس خود و بسيار ميشمارد از اطاعت خود آنچه را که اندک ميشمارد از اطاعت غير خود و او بر مردم طعنه زننده و سختگير است و براي نفس خود سهلانگاريکننده است بيهوده گوئي با توانگران دوستتر است به او از ياد کردن خدا با تنگدستان حکم ميکند بر ضرر غير خود براي سود نفس خود و حکم نميکند بر ضرر آن براي سود غير خود و راهنمائي ميکند غير خود را و گمراه ميکند نفس خود را و او فرمانبرداري ميشود و خود نافرماني ميکند و تمام ميستاند و خود تمام نميده د و ميترسد از خلق در غير پروردگار خود نميترسد از پروردگار خود در کار آفريده او
صفحه 337.