حکمت 121
[صفحه 369] حکمه التعجب شگفت کردم براي بخيل پس ميشتابد به تنگدستي که از آن گريخته و از دست ميرود از او توانگري که آن را ميجويد و زندگي ميکند در دنيا مانند زندگي بيچيزان و حساب ميشود در آخرت مانند حساب توانگران و شگفت دارم براي گردنکشي که بود ديروز نطفه و ميباشد فردا مردار گنديده و شگفت دارم براي کسي که شک کند در خدا درحاليکه او ميبيند آفريده شده خدا را و شگفت دارم براي کسي که فراموش کند مرگ را درحاليکه او ميبيند آن کس را که ميميرد و شگفت دارم براي کسي که انکار کند پيدايش ديگر (معاد) را درحاليکه او ميبيند پيدايش اول (آفريده شدن از نطفه) را و شگفت دارم براي آبادکننده سراي نيستي را و رهاکننده است خانه ماندن را
صفحه 369.