حكمت 118












حکمت 118



[صفحه 363]

حکمه الاسلام گويا مرگ در آن بر غير ما نوشته شده و گويا حق در آن بر غير ما واجب شده و گويا آنچه مي‏بينيم از مردگان مسافرانند پس از اندک زماني به سوي ما بازمي‏گردند جا مي‏دهيم آنان را در قبرهايشان و مي‏خوريم ميراث آنها را گويا ما جاودانه هستيم پس از آنها پس از آن فراموش کرديم هر پند و پند دهنده را و گرفتار شديم به هر آفت هلاکت آورنده خوشا براي کسي که رام شد در نفس خود و پاک شد کسب او و شايسته شد باطن او و نيکو شد خوي او و خرج کرد زيادي از مال خود را و نگهداشت زيادي از زبان خود را و دور کرد از مردم بدي خود را و سخت نيامد او را سنت (پيامبر) و نسبت داده نشد به سوي بدعت


صفحه 363.