حکمت 075
[صفحه 380] حکمه القدر و از گفتاري براي او عليهالسلام است براي سئوال کننده شامي هنگامي که پرسيد از او آيا هست رفتن ما به سوي شام به قضائي از خدا و قدر پس از گفتار درازي اين برگزيده آن است واي بر تو شايد گمان کردي قضاء لازم را و قدر حتمي را و اگر باشد اين چنين هرآينه باطل ميشود ثواب و عذاب و ساقط ميشود وعده نيکوکاران و وعيد بدکاران به راستي خداوند پاک دستور داد بندگان خود را از روي اختيار دادن و نهي کرد آنها را از روي ترسانيدن و تکليف کرد مردم را به کار آسان و تکليف نکرد به کار دشوار و داد بر اندک بسياري را و نافرماني نشد از نظر مغلوبيت و اطاعت نشد از روي.... و نفرستاد پيامبران را از جهت بازي و فرونفرستاد کتابها را براي بندگان بيهوده و نيافريد آسمانها و زمين را و آنچه در ميان آنهاست باطل اين گمان آنان است که کافر شدند پس واي بر آنان که کافر شدند از آتش
صفحه 380.