خطبه 029-در نکوهش اهل کوفه
[صفحه 198] خطبه کيت کيت اي مردماني که جمع است بدنهاي آنها گوناگون است خواهشهاي آنها گفتار شما پاره ميکند سنگ سخت را و کردار شما به طمع مياندازد در شما دشمنان را ميگوئيد در مجلسها چنين و چنين چون جنگ پيش آيد ميگوئيد اي جنگ دور شو از ما عزيز نشد دعوت کسي که دعوت کرد شما را و راحت نشد دل کسي که کشيد رنج شما را (آن عذرهاي شما) بهانههائيست با گمراهي مانند دفعالوقت صاحب بدهکار تاخير اندازنده منع نميکند ستم را خوار و دريافته نميشود حق مگر با کوشش کدام خانه را پس از خانه خودتان منع ميکنيد و با کدام پيشوا پس از من جنگ خواهيد کرد فريب خورده به خدا سوگند کسي است که فريب داديد او را و هر کس به پيروزي رسيد به وسيله شما پس دست يافت به خدا سوگند به سهم نااميدتر و هر کس تير اندازد و به کمک شما تير انداخت با تير کشسته بيپيکان چنان شدم به خدا سوگند تصديق نميکنم گفتار شما را و طمع نميکنم در ياري شما و نميترسانم دشمن را با شما چيست شان شما چيست دواي شما چيست علاج شما جماعت معاويه مرداني هستند مانند شما آيا ميگوئيد بدون علم و غفلت ميورزيد بدون ورع و طمع داريد در غير حق
صفحه 198.