نامه 059-به اسود بن قطبه
[صفحه 319] رساله الي الاسود اما پس از ستايش خداوند همانا حاکم هرگاه مختلف شود خواهش او بازميدارد او را اين از بسياري از عدالت و بايد باشد امر مردم نزد تو در حق يکسان زيرا نيست در ستم کردن عوض از عدالت و دوري کن از آنچه نميپسندي مانندهاي آن را و بکارگير نفس خود را در آنچه واجب کرده خداوند بر تو اميد دارنده ثواب او را و ترسنده از کيفر او و بدان که دنيا سراي گرفتاري است آسوده نشد صاحبش در آن هرگز ساعتي مگر بود آسودگي او بر وي پشيماني در روز قيامت و به راستي بينياز نگرداند تو را از حق چيزي هرگز و از جمله حق بر تو نگهداشتن نفست هست (از هوا) و انکار کردن بر رعيت (زشتيهاي آنها را) به قدر طاعتت زيرا آنچه ميرسد به سوي تو از اين کارت بيشتر است از آنچه ميرسد به سبب تو والسلام
صفحه 319.