نامه 054-به طلحه و زبير
[صفحه 306] رساله الي طلحتين به سوي طلحه و زبير با عمران پسر حصين خزاعي ذکر کرده آن را ابوجعفر اسکافي در کتاب مقامات در فضائل اميرالمومنين عليه السلام اما پس از ستايش خداوند به راستي دانستيد هر چند پنهان نموديد من نخواستم مردم را تا خواسته مرا و بيعت نبستم با آنها تا آنها با من بيعت بستند و شما دو نفر از کساني هستيد خواستيد مرا و بيعت کرديد به من و عموم مردم بيعت نکردند به من براي قدرتي پيروز و نه براي مال موجود و اگر بيعت بستيد با من در حال اختيار پس برگرديد و توبه کنيد به سوي خدا از نزديک و اگر بيعت بستيد با من با بيميلي به راستي قرار داديد مرا بر شما راه (بازخواست را) با ظاهر کردن شما فرمانبرداري را و پنهان کردن شما نافرماني را و به جانم سوگند نبوديد سزاوارترين مهاجرين به تقيه کردن و پنهان نمودن و رفع کردن شما اين امر (بيعت) را پيش از آنکه داخل شويد در آن بودم آسانتر بر شما از بيرون رفتن شما از آن پس از اقرار کردن شما به آن و به تحقيق گمان برديد من کشتم عثمان را پس در ميان من و شما کسي است تخلف کرد از من و از شما از اهل مدينه (ايشان گواهي ميدهند) سپس مسئول باشد هر مرد به اندازه آنچه زير بار رفته پس برگ رديد اي دو پيرمرد از راي خودتان زيرا اکنون بزرگترين امر شما ننگ است پيش از آنکه جمع بشود ننگ و آتش والسلام
صفحه 306.