نامه 046-به يکي از فرماندهان خود
[صفحه 318] رساله الاستظهار اما پس از ستايش خداوند تو از کساني هستي که ياري ميجويم به او به برپا داشتن دين و ريشه کن ميکنم با او تکبر گناهکار را و ميبندم به او زبانک (مرز) راه ترسناک را و ياري بخواه از خدا بر آنچه تو را مهمتر است و بياميز سختگيري را با کمي از نرمش و مدارا کن ماداميکه باشد مدارا کردن سودمندتر و بکار بند سختي را هنگامي که بينياز نگرداند از تو مگر سختي و فروخوابان براي رعيت بال خود را و گشاده گردان براي آنان روي خود را و نرم کن براي آنان کنار خود را و يکسان رفتار کن در ميان آنها در نگريستن به گوشه چشم و خيره نگاه کردن و اشاره کردن و دروغ گفتن تا طمع نکند بزرگان در ستم کردن تو و نااميد نشوند ضعيفان از عدالت تو
صفحه 318.