خطبه 026-اعراب پيش از بعثت
[صفحه 197] خطبه الجاهليه به حقيقت خداوند برانگيخت محمد را صلي الله عليه و آله ترساننده بود جهانيان را و امين بر وحي بود و شما اي گروه عرب بر بدترين کيش و در بدترين جايگاه بوديد منزل گزيده بوديد در ميان سنگ درشت و مارهاي پر زهر که از آواز نميرميدند ميآشاميديد آب تيره را و ميخورديد طعام غليظ را و ميريختيد خونهاي همديگر را و ميبريديد پيوند خويشاونديتان را بتها در ميان شما نصب شده بود و گناهان به شما بسته شده بود [صفحه 197] و قسمتي از اين خطبه است نظر کردم ناگاه ديدم نيست براي من ياري دهنده مگر اهل بيتم پس بخل ورزيدم به آنها از مرگ و چشم بههم نهادم بر خاشاک و آشاميدم بر گلوگيري (از غصه) و صبر کردم بر فروخوردن خشم و بر تلختر از چشيدن علقم (که در نهايت تلخي است) [صفحه 197] و قسمتي از اين خطبه است عمروعاص بيعت نکرد تا شرط کرد (با معاويه) که بدهد او را بر بيعت بهائي پس پيروز مباد دست فروشنده (دين به دنيا) و رسوا باد پيمان خريدار (که معاويه است) پس فراگيريد براي جنگ آلات آن را و آماده سازيد براي آن توشه آن را که برافروخته شد آتش آن و بلند شد روشنائي آن و شعار خود قرار دهيد شکيبائي را زيرا آن بهترين سبب است به پيروزي
صفحه 197، 197، 197.