خطبه 023-در باب بينوايان












خطبه 023-در باب بينوايان



[صفحه 141]

خطبه الارحام اما پس از ستايش خداوند همانا امر فرودمي‏آيد از آسمان به زمين مانند قطره‏هاي باران به سوي هر کس به آنچه قسمت شده براي او از زيادي يا کمي پس هرگاه ببيند يکي از شما براي برادر خود زيادتي يا کمي در اهل يا مال يا نفس پس نباشد براي او فتنه و فساد زيرا مرد مسلمان ماداميکه نياورده پستي را که ظاهر شود تا خوار شود براي آن چون ذکر شود برانگيخته شود سبب آن مردمان پست مي‏باشد مانند پيروزي يابنده قمار بازنده که منتظر مي‏شود اولين بردن را از تيرهاي قمار خود باعث شود براي او بردن را و برداشته شود به سبب آن از او غرامت هم‏چنين مرد مسلمان سالم از خيانت منتظر مي‏شود از خدا يکي از دو نيکي را يا دعوت‏کننده خدا را (مرگ را) پس آنچه نزد خدا است بهتر است براي او و يا روزي خدا را پس ناگاه او صاحب اهل و مال است با اوست دين او و حسب او به راستي مال و پسران کشتزار دنيا است و کردار نيک کشتزار آخرت است و گاهي جمع مي‏کند آن دو را خداوند براي قومهائي پس بترسيد از خدا به آنچه ترسانيد شما را از نفس خود و بترسيد از او ترسيدني که نيست اظهار عذر و کار کنيد در غير نمودن به مردم و نه شنوانيدن زيرا هر کس عمل کند براي غير

خدا واگذارد او را خداوند براي کسي که براي او عمل کرده درخواست مي‏کنيم از خدا مرتبه‏هاي شهيدها و زندگاني نيکبختان را و رفاقت پيامبران را

[صفحه 141]

اي مردم به راستي بي‏نياز نمي‏شود مرد هر چند که باشد صاحب مال از خويشاوندان خود و دفاع کردن آنها از او با دستشان و زبانشان و آنان بزرگترين مردمند براي پشتيباني کردن از پس او و جمع‏کننده‏ترين آنانند براي پراکندگي او و مهربانترين آنانند بر او هنگام پيش‏آمد ناگوار هرگاه پيش آيد و زبان راستي که قرار مي‏دهد آن را خداوند براي مرد در ميان مردم بهتر است براي او از مال که به ميراث گذارد به غير خود

[صفحه 141]

آگاه شويد نبايد روبگرداند يکي از شما از خويشاوندان ببيند در آنها پريشاني را و اصلاح کند آن را به مالي که افزون نمي‏کند او را اگر نگهدارد آن را و کم نمي‏سازد او را اگر صرف کند آن را و کسي که نگهدارد دست خود را از خويشان خود جز اين نيست گرفته مي‏شود از او از آنها يک دست و گرفته مي‏شود از آنها از او دستهاي بسيار و هر کس نرم باشد جانب او جلب هميشگي مي‏کند از قوم خود دوستي را


صفحه 141، 141، 141.