خطبه 221-درباره تقوا
[صفحه 130] خطبه الجد به راستي پرهيزگاري خدا کليد رستگاري و اندوخته معاد است و آزادي از هر بندگي است و رهائي از هر تباهي است به آن روا ميشود حاجت طلب کننده و نجات مييابد گريزنده و دريافت ميگردد بخششها پس کار کنيد و عمل بالا ميرود و توبه سود ميدهد و دعا شنيده ميشود و حال شخصي (از مرگ) آرميده است و قلمها به کار است و بشتابيد به عملها در زندگي که منقلب شونده است به ناتواني يا به بيماري بازدارنده يا به مرگ رباينده پس به راستي مرگ ويرانکننده لذتهاي شماست و تيرهکننده خواهشهاي شماست و دورکننده قصدهاي شماست زيارت کنندهايست غير دوست داشتني و مبارزيست شکستناپذير کنندهايست غير نخواسته به تحقيق در آويخته است به شما دامهاي آن و احاطه نموده شما را تباهکاريهاي آن و شما را قصد کرده پيکانهاي تيرهايش و بزرگ شد در شما غلبه آن و پيدرپي شد بر شما دشمني آن و کم شده از شما کندي و بريدن آن پس نزديک است که بپوشاند شما را تاريکيهاي سايههاي آن و زبانه کشيدن مرضهاي آن و تاريکيهاي سختيهاي آن فراگيرنده بيهوشيهاي آن و دردمندي بيرون کردن روح آن و تاريکي فروگيرنده آن و درشتي چشيدن آن پس گويا آمده است شما را به ناگاه پس ساکت نم وده رازگويندگان شما را و پراکنده ساخته محل اجتماع شما را و نابود ساخته نشانههاي شما را و تعطيل کرده خانههاي شما را و برانگيخته وارثهاي شمارا قسمت ميکنند ميراث شما را ميان خويشاوند مخصوص سود نبخشيد و خويشاوند اندوهگين بازنداشت و ديگري شاديکننده به مرگ شما غمگين نشد پس بر شما باد سعي و کوشش و مهيا گشتن و آماده شدن و توشه برداشتن در منزل توشه و فريب ندهد شما را زندگي دنيا چنانچه فريب داد کساني را که بودند پيش از شما از امتهاي گذشته و نسلهاي گذشته آنان که دوشيدند شير آن را و گرفتار شدند به غفلت آن و به پايان رساندند مدت آن را و کهنه کردند تازگيهاي آن را گرديد خانههايشان قبرها و مالهاي آنها ميراث نميشناسند کسي را که آيد به نزد آنها و اعتنا نميکنند کسي را که گريه کند به آنها و جواب نميدهند کسي را که بخواند آنها را پس بپرهيزيد از دنيا به راستي آن مکرکننده فريب دهنده بازي دهنده بخشنده پس گيرنده پوشاننده برکننده است هميشه نميماند آسايش آن و به سر نميرسد رنج آن و آرام نميگيرد بلا و رنج آن [صفحه 131] بودند گروهي از اهل دنيا و نبودند از اهل آن پس بودند در آن مانند کسي که نيست از آن عمل کردند در آن به آنچه درک ميکردند و پيش گرفتند از آنچه بايد بر حذر باشند ميگردد بدنهاي آنها ميان اهل آخرت ميبينند اهل دنيا را بزرگ ميشمارند مرگ بدنهايشان را و آنان بزرگ ميدانند مردن دلهاي زندههايشان را
صفحه 130، 131.