خطبه 146-راهنمائي عمر
[صفحه 175] خطبه الاستشاره به راستي اين امر نبود ياري دادن آن و نه فروگذاري آن به انبوهي و نه با کمي و آن دين خدا است که آشکار کرد آن را و لشگر او است که آماده کرده است آن را و ياري داده آن را تا رسيد به آن مرتبه که رسيد و آشکار شد از آنجا که طلوع کرد و ما بر انتظار وعده داده شدهايم از خدا و خداوند وفاکننده است به وعده خود و ياري دهنده است به لشکر خود و جاي قيامکننده بر امر زمامداري جاي رشته است از مهره جمع ميکند آن را و پيوند ميدهد آنها را به هم چون پاره شود رشته پراکنده ميشود مهره و هر يک به جائي ميرود پس از آن جمع نميشود به تمامي خود هرگز و عرب امروز هر چند که هستند اندک و آنها بسيارند به سبب اسلام عزيزند به سبب اجتماع و يگانگي و باش قطب و بگردان آسياب را به وسيله عرب و درآور آنها را نه خودت را به آتش جنگ زيرا اگر تو بيرون روي از اين زمين فرودآيند بر تو عرب از اطراف آن و نواحي آن تا باشد آنچه ميگذاري در پس خود از مواضع ترس مهمتر به تو از آنچه در برابر توست همانا عجمها اگر نگاه کنند به سوي تو فردا ميگويند اين ريشه عرب است چون او را از بين برديد راحت ميشويد پس ميباشد اين سختتر براي حرص آنها بر تو و طمع آنها در تو و اما آنچه يادآور شدي از آمدن قوم به سوي کارزار مسلمانها به راستي خداوند پاک است او ناخوشدارندهتر است آمدن آنها را از تو و او تواناتر است بر تغيير دادن آنچه ناخوش ميدارد آن را و اما آنچه ذکر کردي از شماره آنها پس ما نبوديم کارزار کنيم در گذشته با انبوهي و جز اين نيست بوديم کارزار ميکرديم به کمک و ياري خداوند
صفحه 175.