خطبه 145-در فناي دنيا
[صفحه 213] خطبه النفاد اي مردم جز اين نيست شما در اين دنيا هدف هستيد تير مياندازد در آن مرگها با هر آشاميدني جستني در گلوست و در هر لقمه آن گلوگيريها است نميرسيد از دنيا به نعمتي مگر به جدائي ديگري تمام نميکند يکي از شما روزي از عمر خود را مگر با نابود شدن روز ديگر از مدت عمر او و تازه نميشود براي او زيادتي در خوردني مگر به نابود شدن آنچه پيش از آن بود از روزي او و زنده نميشود براي او اثري مگر ميميرد براي او اثري و نو نميشود براي او تازهاي مگر پس از آنکه کهنه ميشود براي او تازهاي و برپا نميشود براي او رستهاي از گياه مگر ساقط ميشود از او درو شدهاي و به تحقيق گذشت اصلهائي ما شاخههاي آنها هستيم پس چقدر است باقيماندن شاخه پس از رفتن ريشه آن [صفحه 213] و پديدار نشد بدعتي مگر رها شد به سبب آن طريقه پيغمبر پس بپرهيزيد از بدعتها و ملازم شويد به راه روشن به راستي امور قديمه بهترين آنها است و به راستي امور نو پيدا شده بدعتها بدترين آنها است
صفحه 213، 213.