خطبه 129-درباره پيمانهها
[صفحه 174] خطبه الموازين اي بندگان خداوند به راستي شما و آنچه آرزو ميکنيد از اين دنيا مهمانانيد مهلت داده شدگان و قرض دارانيد طلبکاري شدگان مدت عمري است نقصان يافته و علمي است نگهداشته شده بسيار کوشندهاي ضايعکننده است و بسا رنج برنده زيانکننده است و به تحقيق واقع شدهايد در زماني زياد نميشود خير در آن مگر پشت کردن و بدي در آن مگر روآوردن و نميافزايد شيطان در هلاک کردن مردم مگر طمع و اين زماني است توانا شده ذخيره مهيا شده او و فراگرفته همه جا را مکر او و آسان شده شکار کردن او بيانداز نگاه خود را هر جا خواستي از مردم پس نميبيني مگر بيچيزي را ميکشد رنج بيچيزي را يا ثروتمندي عوض کرده نعمت خدا را به ناسپاسي يا بخيلي فراگرفته بخل ورزيدن به حق خدا را زياد کردن مال يا گردنکشي را گويا در گوش او از شنيدن پندها گراني است کجا است نيکان شما و شايستگان شما و آزادمردان شما و بخشندگان شما و کجاست پرهيزگاران در کسب خودشان و دوري کنندگان در کسبهاي خودشان (از شبههها) آيا چنين نيست کوچ کردند تماما از اين دنياي پست و شتابنده کدورتآميز و آيا جانشين آنها نشديد مگر در ميان مردمان پست به هم نميآيد به نکوهش آنها لبها براي کوچک شمردن مرتبه آنها و اعراض کردن از ياد آنها پس به راستي ما بنده خدائيم و ما به سوي او بازميگرديم آشکار شد فساد پس نه انکارکننده تغيير دهنده است و نه بازدارنده بازايستنده است آيا با اين حال ميخواهيد همسايگي کنيد با خدا در خانه پاکيزه او و باشيد ارجمندترين دوستان او در نزد او چه دور است اين فريب داده نميشود خداوند از بهشتش و دريافت نميشود خوشنوديهاي او مگر به فرمانبرداري و لعنت کند خداوند بر امرکنندگان بر نيکي رهاکنندگان آن را و بر نهيکنندگان از بدي عمل کنندگان به آن را
صفحه 174.