حج











حج



«و فرض عليکم حج بيته الحرام»

خداوند، طواف کعبه را بر شما واجب کرده است.

امام (ع) در اين سخنان، به بيان برخي اسرار بناي کعبه و اعمال حج‏گزاران مي‏پردازد:


شما را به تکليف شاه وجود
فريضه چنين حج واجب نمود


بر آن عرشه قدس عالي مقام
فرشته چو تسبيح گويد مدام‏


چو پروانه پيرامن شمع عشق
به پرواز برپا کند جمع عشق‏


بر آن روشني خيره پر پر زند
که تا شعله بر جان و دل برزند


به معشوق پيوسته گردد مگر
بجويد از او دانش و زيب و فر


به خورشيد چون ذره فاني شود
چنين غرق بحر معاني شود


مقدر چنين بود روز الست
که اين دلبري بر زمين نقش بست‏


کزين عشق صافي ضميران دهر
چو افلاکيان کام جويند و بهر


به فرمان دادار، آن پاک مرد
چنين خانه‏ي کعبه را قبله کرد


که بر گرد اين خانه‏ي با صفا
بگردند امت به عشق خدا


خوشا آنکه او را بود توشه‏اي
در آن جمع آيد ز هر گوشه‏اي‏


چو باد صبا گشت هامون نورد
بر اين خانه گردد ز جان گرد گرد


حجازي بر اين خانه پا برهنه
رساند خود از ميسره، ميمنه‏


بر آن ريگ سوزان دشت عدم
گذارد چو مجذوب عاشق قدم‏


نينديشد از ظلمت تيره شب
نه از گرمي روز جان در تعب‏


چو ديوانه مجذوب در راه عشق
شود جانب کوي دلخواه عشق‏

[صفحه 249]

چو آن تشنه مرغان که اندر هوا
همي گرم رو گشته از دشت‏ها


گذر کرده از کوه آتش‏فشان
رسيده ز پرواز خود ناگهان‏


بر آن چشمه کابش گوارا بود
مهين سايه‏اش روح‏افزا بود


چنين حج‏گذاران ز مال حلال
چو ديدند اين خانه را با جلال‏


بر اين خاک افکنده خود در سجود
که اين سرزمين کوي معبود بود


در اين خانه، پيغمبران در نماز
نشستند و افرشته شد خاکباز


نمودار مجد است اين مشت خاک
ز اسلام و پيغمبر خوب و پاک‏


محمد که شد ختم پيغمبران
بر اين خانه شد پرچمش سايبان‏


بر اين خانه‏ي پاک و عالي مقام
گذاريد با جان و دل احترام‏


فرامش نگردد که هر حج‏گذار
کند رشته مهر را استوار


مسلمان ز هر قوم بايد چنين
به وحدت رسد توده مسلمين‏

[صفحه 250]


صفحه 249، 250.