قرآن











قرآن



«و خلف فيکم... کتاب ربکم»

... کتاب خدا يادگار اوست.


به نام محمد (ص) کتاب خدا
گشوده است اسلام در پيش ما


چراغي فروزان که گمگشتگان
ز ظلمت برآيند با نور آن‏


شريف است و بي‏کژي است اين مرام
بيانش بود از حلال و حرام‏


هم احکام دين را به بهتر زبان
بگويد به تشريح بر بندگان‏


ز ناسخ خدا کرده منسوخ باز
کلام الهي بود چاره ساز


کند داستانهايي از باستان
حکايت سرايد ز گمگشتگان‏


حديثي کهن گفته است از ملوک
که بودند چندي به سير و سلوک‏


کساني که بر تخت فرمانروا
نشستند در گيتي دير پا


همانها که بودند خود کامران
به ناکام رفتند از اين جهان‏


به هوش آورد مست، غفلت ز خواب
که گردند بر خويشتن چاره‏ياب‏


بود چاره بر درد درماندگي
که قرآن بود داروي زندگي‏


ز هر سو سخن کرده قرآن سزا
که ناگفته در او نباشد بجا


گذشته به ياد آورد آن چنان
که تضمين نمايد صلاح جهان‏


از او هر که گرديد فرمانپذير
بر آن بنده قرآن شود دستگير

[صفحه 191]


صفحه 191.