در مذمت مردم شام











در مذمت مردم شام



امام علي (ع) درباره‏ي مردم شام فرمود:


چه نامرد باشند مردان شام
فرومايه و ناکس و بدمرام!


گرفتند با خصلت برده خو
نديدند بر خويشتن آبرو


ز هر جا بدان مرز رو کرده‏اند
به بدنامي و جور خو کرده‏اند


نه دانش‏پژوهند، ني با ادب
يکي جمع ناچيز فرصت‏طلب‏


نجستند خود از بزرگان روش
نديدند با راستي پرورش‏


مهاجر نبودند اندر شمار
کز اين رنج باشند در افتخار


نه انصار بودند تا آن کنند
مهاجر ز انصاف مهمان کنند


به پيغمبر خويش ياري کنند
همان دشمنش را فراري کنند


چنين دست و پا کرده تا خود رضا
نمايند در ره آز و هوي‏


شما سعي داريد وجدان جان
رضا کرده، دادار خود همچنان‏


ز «تحکيم» بگذشت و آن ماجرا
که آن هر دو کردند خود را رضا


شما را، به تسليم آن اشعري
همي کرد، تشويق در داوري‏


همي خواست ظلمت شود چيره‏دست
مگر نور را افکند در شکست‏


اگر داشت ايمان بدان گفته‏ها
ز راه خداوند کي شد جدا؟


چو مرد دروغست و ننگين مرام
سزاوار کي بود بر اين مقام؟


چو فرزند عباس، عبدالله است
که او از سياست بس آگه است‏


نماينده گرد ز سوي شما
چنين گشته پيروز در ماجرا

[صفحه 313]


صفحه 313.