نماز و ياد خدا











نماز و ياد خدا



در آنجا که آيه «رجال لا تلهيهم تجاره و لا بيع عن ذکر الله» را از قرآن کريم تلاوت فرمود، چنين گفت:


چو يادش به دل مي‏شود جلوه‏گر
درافتد بدان دل، صفايي دگر


بدان روشني قلب صاحب‏دلان
چو خورشيد تابان شود بي‏گمان‏


شود ديده بينا و حکمت نيوش
دگر خود به فرمان دادار گوش‏


تواناست انديشه زين رهگذر
چو نور خدايي شود جلوه‏گر


به سر برده در طول عصر و قرون
چنين مردمي سوي حق رهنمون‏


به ياد خدا جانشان بي‏گزند
ز انواع نعمت شده بهره‏مند


ز چشم بدانديش پنهان و پاک
به ياد خدا بوده دل تابناک‏


در آن سينه‏ها نور حق جلوه‏گر
رهي داشت پنهان ز هر رهگذر


چنين مردمي روشن و هوشيار
نشستند با ياد پروردگار


چنين قوم چون اختر رهنما
که گم گشته از نور آن شد رها


چه خوشحال باشند آن رهروان
که گمراه را کرده خدمت به جان‏


نبودند هرگز بجز ياد حق
دل از داد کردند آباد حق‏


کنون رخت در سايه سرمدي[1].
کشيدند و در نعمت ايزدي‏


به ما هر چه گفتند، با چشم سر
ببينند آن نخبگان بشر


خدا جوي اين مردم پارسا
نديده بخواندند آن ماجرا


همان پرده کز ديده‏ي ديگران
گشوده شود چون سرآيد زمان‏


از اينان گشودست در زندگي
چو کردند در راه حق، بندگي‏

[صفحه 304]


صفحه 304.








  1. 1.