ابواحمد جلودي











ابواحمد جلودي



عبدالعزيزبن يحيي‏بن احمدبن عيسي أزدي بصري (م332).

او از راويان و مورخان بزرگ شيعي و ثقات اصحاب امام جواد (ع) است. جلودي کثير التأليف بوده است. در منابع شرح حال نگاري و فهرست کتابها افزون بر دويست عنوان کتاب وي ياد شده است. نجاشي فهرست مفصلي از آثار وي را به دست داده و نوشته است:

«له کتب... منها کتاب منسد اميرالمؤمنين (ع)... کتاب خُطَبه (ع)، کتاب شعرِه (ع)... کتابُ ما کان بين علي (ع) و عثمان من الکَلام... کتاب مواعظه (ع)، کتاب رسائل علي (ع)، کتاب ذکر کلامه (ع) في الملاحم، کتاب الدعأ عنه (ع)».[1].

از عناوين کتابهاي جلودي پيداست که او شيعه‏اي بوده است استوارگام و در جهت تبيين حقايق تاريخي و روشنگري در جهت حق و حقيقت، سختکوش.[2].






  1. رجال النجاشي، ص241؛ الفهرست للشيخ الطوسي، ص191؛ معجم رجال الحديث، ج11، ص43.
  2. درباره‏ي او بنگريد به: رجال النجاشي، ص241؛ معجم رجال الحديث، ج11، ص43؛ قاموس الرجال، ج6، ص187.