دعاي آن حضرت در عصر روز جمعه، بنام دعاي عشرات
امام علي - که بر او درود باد - فرمود: فرزندم هر گاه قصد خواندن آنرا داشتي بگو: بنام خداوند بخشنده مهربان، بنام خدا و بياد او، و پاک و منزه است خداوند، و سپاس او را سزاست، و معبودي جز خدا نيست و خدا برتر است، و نيرو و تواني جز به خداي بزرگ و والا نيست، پاک و منزه است خداوند در ساعات شب و روز، پاک و منزه است خداوند در صبح و عصر. پاک و منزه است خداوند هنگام وارد شدن در شب و صبح، و سپاس او را سزاست در آسمانها و زمين و در عصر و هنگام ظهر، زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج ساخته و زمين را بعد از مرگ زنده ميکند و اينگونه مبعوث ميگرديد، پاک و منزه است پروردگارت پروردگار عزيز از آنچه او را توصيف ميکنند، و سلام بر پيامبران و سپاس شايسته پروردگار جهانيان است، و نيرو و تواني جز به اراده خداي برتر و والاتر نيست. پاک و منزه است آنکه عزت و بزرگواري از اوست، پاک و منزه است آنکه تنزيه جز براي او سزاوار نيست، پاک و منزه است آنکه دانشش هر چيز را در هر روز در بر ميگيرد، پاک و منزه است آنکه صاحب نعمت و فضل است، پاک و منزه است آنکه صاحب منت و نعمت است. پاک و منزه است آنکه صاحب قدرت و کرم است، پاک و منزه است آنکه صاحب ملک و ملکوت است، پاک و منزه است آنکه صاحب تکبّر و عظمت و جبروت مي باشد، پاک و منزه است آنکه پادشاه زندهاي است که نميميرد، پاک و منزه است پادشاه زنده غالب پاک، پاک و منزه است پابرجاي جاودانه، پاک و منزه است زنده پابرجا. پاک و منزه است پروردگار بزرگ، پاک و منزه است پروردگار والا، پاک و منزه است و برتر و والاست، پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح، پاک و منزه است جاودانهاي که غافل نميگردد، پاک و منزه است داناي بدون تعليم، پاک و منزه است آفريدگار آنچه ديده شده و آنچه ديده نميشود، پاک و منزه است آنکه ديدهها را ميبيند و ديدگان او را نميبيند و او دانا و آگاهست. خدايا! صبح و شام در نعمت و خير و برکت و سلامتيات بسر ميبرم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و نعمت و خير و برکات و عافيتت را به رهايي از آتش بر من تمام گردان، و شکر و سلامتي و فضل و کرامتت را تا آنگاه که زندهام روزيم نما. خدايا! به نورت هدايت شده و به فضلت بينياز گرديده، و صبح و شام در نعمت تو بسر ميبرم. خدايا! وارد صبح شدم در حاليکه تو را گواه ميگيرم و تو براي گواه گرفتن کافي هستي، و فرشتگان و حاملان عرش و ساکنين آسمانها و زمينت و پيامبران و رسولان و وارثان پيامبرانت و بندگان صالحت و تمامي مخلوقات را گواه ميگيرم، که شهادت ميدهم به اينکه تو خدائي هستي که معبودي جز تو نيست، يگانه بوده و شريکي نداري، و اينکه محمد - که درود تو بر او و خاندانش باد - بنده و فرستاده توست و تو بر هر کار قادري، زنده کرده و ميميراني، و ميميراني و زنده ميکني. و گواهي ميدهم که بهشت حق، و جهنم حق، و برانگيخته شدن حق، و قيامت بدون شک خواهد آمد، و تو ساکنين قبرها را مبعوث خواهي کرد. و گواهي ميدهم که علي بن ابي طالب، و حسن و حسين، و علي بن حسين و محمد بن علي، و جعفر بن محمد و موسي بن جعفر، و علي بن موسي و محمد بن علي، و علي بن محمد و حسن بن علي، و باقيمانده صالح حجت قائم منتظر - که درود تو اي پروردگارم بر او و تمامي آنان باد - پيشوايان هدايتگر هدايت شده من ميباشند، که گمراه نبوده و گمراه کننده نيستند، و آنان اولياء برگزيده، و حزب برتر، و برگزيده مخلوقاتت، و انتخاب شده موجوداتت، و منتخبين تو هستند که آنانرا بعنوان حجت بر جهانيان برگزيدهاي، که درود و سلامت بر تمامي آنان باد. خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و اين گواهي را نزد خودت بنويس تا در روز قيامت آنرا بمن تلقين کني در حاليکه از من خشنود هستي، تو بر هر کار قادري، خدايا سپاس تو را سزاست همچنانکه شايسته آني، سپاسي که بخاطر آن آسمان و اطرافش و زمين و آنچه در آنست تو را تنزيه گويند. خدايا! سپاس تو را سزاست سپاسي که زياد گرديده و فنا نپذيرد، سپاسي جاودانه و ابدي که انقطاع و پاياني نداشته باشد، و سزاوار تو بوده، و به تو منتهي گردد، سپاسي که آغازش صعود کرده و پايانش فنا نپذيرد. خدايا! و سپاس تو را سزاست بر من، و با من، و در من، و قبل و بعد از من، و جلو و بالا و زير و نزد من، و هنگامي که مُردم و در قبر قرار گرفتم و تنها و بيکس ماندم، و آنگاه فنا يافتم، و تو را سپاس آنگاه که پراکنده شده و مبعوث شدم اي مولايم. خدايا! سپاس و شکر از آن توست به تمامي سپاسهايت بر تمامي نعمتهايت تا آنگاه که سپاست به آنجا که دوست داشته و خشنود ميباشي برسد. خدايا! تو را سپاس بر هر رگ ساکن، و تو را سپاس بر هر رگ متحرک، تو را سپاس بر هر خواب و بيداري، و تو را سپاس بر هر خوردن و نوشيدن و نفس، و گرفتن و گشودن و حرکت چشم، و بر هر جايگاه مو، و بر هر حال. خدايا! تو را سپاس به تمامي سپاسها، و تو را شکر ميگويم به تمامي شکرها، و براي توست تمامي عظمتها، و تمامي ملک و پادشاهي از آنِ توست، و تمامي بخششها از تو، و تمامي خيرات از تو ناشي ميشود، و تمامي امور آشکار و نهانش به تو بازگشت ميکند، و پايان کارها بسوي توست. خدايا! تو را سپاس سپاسي جاودانه با جاودانگيات، و تو را سپاس سپاسي که پاياني جز علم تو ندارد، و تو را سپاس سپاسي که نهايتي جز ارادهات براي آن نيست، و تو را سپاس سپاسي که براي گويندهاش اجري جز خشنودي تو نميباشد، خدايا تو را سپاس بر بردباريت بعد از دانشت، و تو را سپاس بر عفوت بعد از قدرتت. خدايا! تو را سپاس اي برانگيزنده سپاس و ستايش، و تو را سپاس اي ارث برنده هر ستايشي، و تو را سپاس اي ايجاد کننده ستايش، و تو را سپاس اي خالق ستايش، و تو را سپاس اي نهايت ستايش، و تو را سپاس اي آغازگر ستايش، و تو را سپاس اي خريدار ستايش، و تو را سپاس اي سرپرست ستايش، و تو را سپاس اي مالک هر ستايش، و تو را سپاس اي آنکه از قديم مورد ستايش قرار گرفتهاي. و تو را سپاس اي آنکه وعدهاش راست، عهدش وفا مييابد، لشکرش قدرتمند، عظمتش پابرجا است، و تو را سپاس اي آنکه درجات را بالا برده، دعاها را اجابت کرده، آيات را از بالاي هفت آسمان نازل ميکند، برکاتش عظيم بوده، و نور را از تاريکيها خارج و آنانکه در تاريکي هستند را بسوي نور ميکشاند، گناهان را به نيکيها مبدل ساخته، و نيکيها را به درجات مبدل مينمايد. خدايا! تو را سپاس آمرزنده گناه، و قبول کننده توبه، اي آنکه عقابش شديد و داراي نعمتهاست، معبودي جز تو نيست و بازگشت بسوي توست، خدايا تو را سپاس در شب هنگامي که فرا مي گيرد، و تو را سپاس در روز آنگاه که نمايان ميشود، و تو را سپاس در آخرت و دنيا. خدايا! تو را سپاس به تعداد هر ستاره در آسمان، و تو را سپاس به تعداد هر فرشته در آسمان، و تو را سپاس به تعداد هر قطرهاي که از آسمان فرو ميريزد، و تو را سپاس به تعداد هر قطره در دريا، و تو را سپاس به تعداد آنچه در اعماق زمينها است و به وزن آبهاي درياها، و تو را سپاس به تعداد آنچه بر روي زمين است، و تو را سپاس به تعداد آنچه نويسندگانت شمردهاند، و تو را سپاس به تعداد آنچه علمت بدان احاطه کرده است. و تو را سپاس به تعداد برگها و درختان و شنها و ريگها و خاکها، و تو را سپاس به تعداد انسانها و جن و حيوانات چهارپا و حيوانات وحشي و حشرات، ستايشي بسيار و پاک و مبارک، آنگونه که پروردگارا دوست داشته و خشنود ميشوي، و آنچنانکه براي تو و عزتت از حمد و سپاس تا ابد سزوار است. آنگاه ده بار مي گوئي: معبودي جز خدا نيست يگانه بوده و شريکي ندارد، پادشاهي و ستايش از آنِ اوست، زنده کرده و ميميراند و ميرانده و زنده مي کند، و او زندهاي است که نميميرد، خير و نيکي بدست اوست و او بر هر کار تواناست.[1]. آنگاه ده بار مي گوئي: سپاس شايسته خداست، يگانه بوده و شريکي ندارد، پادشاهي و ستايش از آن اوست و او دانا و آگاه است. آنگاه ده بار مي گوئي: اي خدا اي خدا، و ده بار مي گوئي: اي مهربان اي مهربان، و ده بار مي گوئي: اي بخشنده، و ده بار مي گوئي: اي مهربان اي منت گذار، و ده بار مي گوئي: اي زنده اي پابرجا، و ده بار ميگوئي: اي نور دهنده اي نور دهنده، و ده بار مي گوئي: اي پاک اي پاک. و ده بار مي گوئي: اي آفريدگار آسمانها و زمين، و ده بار مي گوئي: اي صاحب جلالت و بزرگواري، و ده بار مي گوئي: اي زنده، معبودي جز تو نيست، و ده بار مي گوئي: اي خدا، معبودي جز تو نيست. و ده بار ميگوئي: بنام خداوند بخشنده مهربان، و ده بار مي گوئي: بگو خدا يکي است. و ده بار مي گوئي: خدايا! آنچه شايسته آني را در حقم انجام ده، نه آنچه من شايسته آنم، چرا که تو اهل تقوي و آمرزشي، و من اهل گناه و خطا، اي مولايم مرا مشمول رحمتت قرار ده، اي مهربانترين مهربانان. و ده بار مي گوئي: اجابت کن. آنگاه حاجتت را ميخواهي که ان شاء الله تحقق مييابد. و در روايتي اين دعا اينگونه آمده: بنام خداوند بخشنده مهربان، و پاک و منزه است خداوند، و سپاس او را سزاست، و معبودي جز خدا نيست و خدا برتر است، و نيرو و تواني جز به خداي بزرگ و والا نيست، پاک و منزه است خداوند در صبح و عصر، پاک و منزه است خداوند در ساعات شب و روز، پاک و منزه است خداوند هنگام وارد شدن در شب و صبح، و سپاس او را سزاست در آسمانها و زمين و در عصر و هنگام ظهر، زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج ساخته و زمين را بعد از مرگ زنده ميکند و اينگونه مبعوث ميگرديد. پاک و منزه است پروردگارت پروردگار عزيز از آنچه او را توصيف ميکنند، و سلام بر پيامبران و سپاس شايسته پروردگار جهانيان است، پاک و منزه است پروردگار تو که پروردگار عرش بزرگ است، پاک و منزه است آنکه صاحب ملک و ملکوت است، پاک و منزه است آنکه صاحب عزت و عظمت و جبروت است. پاک و منزه است آنکه پادشاه زندهاي که پاک است، پاک و منزه است جاودانه پابرجا، پاک و منزه است پابرجاي جاودانه، پاک و منزه است زنده پابرجا، پاک و منزه است پروردگار بزرگ، پاک و منزه است برتر و والا، پاک و منزه است و برتر و والاست، پاک و منزه است خداوند پروردگار فرشتگان و روح است. خدايا! صبح کردم در حاليکه در نعمت و سلامتيات بسر ميبرم، پس خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست و نعمت و عافيتت را بر من تمام گردان، و شکرت را روزيم نما. خدايا! به نورت هدايت شده و به فضلت بينياز گرديده، و صبح و شام در نعمت تو بسر ميبرم، گناهانم در روياروي من است، از تو آمرزش خواسته و بسويت توبه مي کنم، براي آنچه بدهي مانعي نبوده و براي آنچه منع نمائي عطا کننده اي نمي باشد، تو عطا کننده اي و کسي در مقابل تو نمي تواند ادعاي بي نيازي نمايد، نيرو و تواني جز به خداي برتر و بزرگ نيست. خدايا! تو را گواه ميگيرم و فرشتگان و حاملان عرش و تمامي مخلوقاتت در آسمانها و زمين را گواه ميگيرم به اينکه تو خدائي هستي که معبودي جز تو نيست، يگانه بوده و شريکي نداري، و اينکه محمد - که درود خدا بر او و خاندانش باد - بنده و فرستاده توست، خدايا اين گواهي را نزد خودت بنويس تا در روز قيامت آنرا به من تلقين کني در حاليکه از من خشنود هستي، تو بر هر کار قادري. خدايا! سپاس تو را سزاست، سپاسي که بخاطر آن آسمانها و اطرافش و زمين و آنچه در آنست تو را تنزيه گويند، خدايا تو را سپاس سپاسي که آغازش صعود کرده و پايانش فنا نپذيرد، سپاسي که زياد گرديده و فنا نيابد، جاودانهاي که انقطاع و پاياني نداشته باشد، سپاسي که بالا رود و زوال نيابد. خدايا! سپاس تو را سزاست در من، و بر من، و با من، و قبل و بعد از من، و جلو و پشت و کنار من، و هنگامي که مُردم و فنا يافتم اي مولايم، و تو را سپاس در هر رگ ساکن، و در هر رگ زننده، و تو را سپاس بر هر خوردن و نوشيدن، و گرفتن و گشودن و نشاط، و بر هر جايگاه مو. خدايا! تو را سپاس به تمامي سپاسها، و تمامي منّتها براي توست، و آفرينش از آنِ تو مي باشد، و تمامي ملک و پادشاهي از آنِ توست، و کارها بدست تو انجام گرفته، و تمامي خيرات از تو ناشي ميشود، و تمامي امور آشکار و نهانش به تو بازگشت ميکند، و پايان کارها بسوي توست. خدايا! تو را سپاس بر بردباريت بعد از دانشت در من، و تو را سپاس بر عفوت از من بعد از قدرتت بر من. خدايا! تو را سپاس اي صاحب سپاس و ستايش، و اي ارث برنده هر ستايش، و مالک و ارث برنده و ايجاد کننده و خالق ستايش، اي آنکه عهدش وفا مييابد، وعدهاش راست، لشکرش قدرتمند، عظمتش ديرينه است. خدايا! تو را سپاس اي آنکه درجات را بالا برده، دعاها را اجابت کرده، آيات را از بالاي هفت آسمان نازل ميکند، و نور را از تاريکيها خارج مي کند، گناهان را به نيکيها مبدل ساخته، و نيکيها را به درجات مبدل مينمايد، خدايا! تو را سپاس آمرزنده گناه، و قبول کننده توبه، اي آنکه عقابش شديد و داراي نعمتهاست، معبودي جز تو نيست و بازگشت بسوي توست. خدايا! تو را سپاس در شب هنگامي که فرا مي گيرد، و تو را سپاس در روز آنگاه که نمايان ميشود، و تو را سپاس در آخرت و دنيا، و تو را سپاس به تعداد هر ستاره در آسمان، و تو را سپاس به تعداد هر قطره در آسمان، و تو را سپاس به تعداد هر قطرهاي که از آسمان فرو ميريزد، و تو را سپاس به تعداد هر قطره در دريا. و تو را سپاس به تعداد درختان و برگها، و خاکها و کلوخها و شنها، و جن و انسان، و پرندگان و حيوانات چهارپا و حيوانات وحشي و حشرات، و تو را سپاس به تعداد آنچه بر روي زمين و زير زمين، و آنچه در هوا و آسمان است، و تو را سپاس به تعداد آنچه نويسندگانت شمردهاند، و تو را سپاس به تعداد آنچه علمت بدان احاطه کرده است، ستايشي بسيار و پاک و مبارک و جاودانه. آنگاه مي گوئي: گواهي مي دهم که معبودي جز خدا نيست يگانه بوده و شريکي ندارد، پادشاهي و ستايش از آنِ اوست، زنده کرده و ميميراند، و او زندهاي است که نميميرد، خير و نيکي بدست اوست و او بر هر کار تواناست - ده بار. آمرزش مي خواهم از خدائي که معبودي جز او نبوده و زنده و پايدار است، و بسوي او توبه مي کنم - ده بار. اي خدا اي خدا اي خدا، اي مهربان اي مهربان اي مهربان، اي بخشنده اي بخشنده اي بخشنده، اي مهربان اي مهربان اي مهربان،اي منتگذار اي منت گذار اي منت گذار، اي زنده اي پابرجا - هر يک ده بار. اي آفريدگار آسمانها و زمين، اي صاحب جلالت و بزرگواري - ده بار، بنام خداوند بخشنده مهربان - ده بار، اي آنکه معبودي جز تو نيست - ده بار، بر محمد و خاندانش درود فرست - ده بار، اجابت کن اجابت کن - ده بار. آنگاه حاجتهايت براي دنيا و آخرتت را ميخواهي که ان شاء الله تحقق مييابد.
امام باقر، از پدرش، از امام حسين، از پدرش حضرت علي - که بر آنان درود باد - روايت کرده که حضرت علي - که بر او درود باد - در حديثي به امام حسين - که بر او درود باد - فرمود: تو را خبر ميدهم به چيزي که اصل آن از خداوند است آنرا صبح و شام ميخواني - آنگاه ثواب اين دعا را ذکر کرده - تا آنجا که گويد: - آنرا تنها در حالتي که وضو داشته و رو به قبله باشي بخوان، اگر آنرا در روز جمعه بعد از نماز عصر انجام دهي بهتر است.