دعاي آن حضرت که کوري آنرا شنيد و خواند و بينا گرديد
خداوندا! از تو ميخواهم، اي پروردگار روحهاي فاني و پروردگار جسدهاي پوسيده، از تو ميخواهم به اطاعت روحهائي که به جسدهايش رجوع مي کند، و به اطاعت جسدهائي که به اعضايش پيوند ميخورد، و به شکافته شدن قبرها براي ساکنين آن، و به صادقانه خواندنت در ميان آنها، و محاسبه حقت از ايشان، در هنگاميکه انسانها از قبر بيرون آمده و در انتظار حکم توأند، و قدرتت را ديده و از هيبتت هراسانند و اميد به رحمتت دارند، روزي که شخصي شخص ديگري را بينياز نگرداند و مورد ياري قرار نگيرند، جز آنانکه مشمول رحمت الهي بشوند، چرا که خدا نيکوکار و مهربان است. اي مهربان از تو مي خواهم که در چشمم نورانيّت، و در قلبم يقين، و در زبانم شبانه روز نامت را قرار دهي، همواره تا آنگاه که مرا زنده ميداري، که تو بر هر کار قادري. هنگاميکه شخص کور آنرا شنيد دعا را حفظ کرد و به خانه بازگشت، و وضو گرفت و نماز گذارد، آنگاه دعا را خواند، هنگامي که به اين قسمت رسيد: «که در چشمم نورانيت قراردهي»، شخص کور به اذن الهي بينا گرديد.
ابن شهرآشوب گويد: شخص کوري اين دعاي حضرت علي - که بر او درود باد - را شنيد: