دعاي آن حضرت بعد از نماز فرج
خدايا! اي آنکه ديدگان او را نبينند و گمانها او را در بر نگيرند، اي آنکه توصيفگران او را توصيف نکرده، اي آنکه روزگاران تو را تغيير ندهند، اي آنکه از بلاها هراسي ندارد، اي آنکه طعم مرگ را نميچشد، اي آنکه از فوت چيزي ترس ندارد، اي آنکه گناهان به او ضرر نرساند و بخشش از او نميخواهد. اي آنکه وزن کوهها و کيل درياها، و تعداد قطرات باران و برگهاي درختان و حرکت ذرات را ميداند، و آسماني آسمان را و زميني زميني را از او پوشيده نميدارد، و دريا ژرفايش، و کوه دامنهاش را از او مخفي نمينمايد، خيانت ديدگان و آنچه قلوب مخفي مي دارند، و آنچه در شبها تاريک و روزها روشن است را ميداند. از تو ميخواهم به نام پوشيده و مستورت که در علم غيبت قرار دارد، براي خود ويژه ساخته و نامت را از آن مشتق نمودهاي، بدرستيکه تو خدايي هستي که معبودي جز تو نيست، يگانهاي يگانهاي يگانهاي شريکي نداري، و بنامت که هر گاه با آن خوانده شوي اجابت کرده و هر گاه به آن سؤال شوي عطا ميکني. و از تو ميخواهم به حق پيامبران مرسل، و بحق حاملان عرشت، و بحق فرشتگان مقربت، و بحق جبرئيل و ميکائيل و اسرافيل و عزرائيل، و بحق محمد و خاندانش - که درود تو بر آنان باد - اينکه بر محمد و خاندانش درود فرست و بهترين لحظات عمرم را آخر آن و بهترين اعمالم را پايان آن قرار ده، و از تو غفران و خشنوديت را خواستارم، اي مهربانترين مهربانان.
از آن حضرت روايت شده که فرمود: دو رکعت نماز گذارده و در رکعت اول حمد و هزار بار سوره توحيد، و در رکعت دوم يکبار حمد و سوره توحيد را ميخواند، آنگاه تشهد و سلام گفته و دعاء فرج را اينگونه ميخواني: