دعاي آن حضرت در مناجات و ثناء بر خدا (شعر)

اي داراي جود و بزرگي و والائي ستايش تو را سزاست، فرخنده و نيکو گرديدي، و به هر که خواهي داده و از هر که خواهي دريغ مي‏نمائي.

خدايا! اي خالق و نگاهدار و رهائي بخشم در سختي و آساني بسوي تو پناه مي‏آورم.

خدايا! خطاهايم بسيار زياد و سنگين گشته است، از اينرو گذشت تو از گناهم برجسته و گسترده‏تر مي‏نمايد.

خدايا! اگر خواهش نفسم را انجام داده‏ام هم اکنون در پشيماني بسر مي‏برم.

خدايا! حالت فقر و بيچارگيم را مي‏بيني و مناجات و راز و نياز آهسته‏ام را مي شنوي.

خدايا! رشته اميدم را پاره مکن و مرا منحرف مگردان، چرا که طمع در باران رحمت و بخششت دارم.

خدايا! اگر مرا محروم کرده يا از درگاهت براني پس به چه کسي اميد داشته و از چه کسي ميانجيگري طلب کنم.

خدايا! از عذابت مرا ايمني ده، چرا که من اسير و ذليل و ترسان بوده و در برابرت فروتني مي‏نمايم.

خدايا! با الهام نمودن دليل و حجتم با من همدمي کن، آنگاه که در ميان قبر جاي و مکان گرفتم.

خدايا! اگر هزار سال مرا عذاب کني اما رشته اميدم از تو قطع نمي‏گردد.

خدايا! روزي که فرزندان و اموال در آنجا بهره و سودي نمي‏دهد مزه عفوت را بمن بچشان.

خدايا! اگر مرا مراعات ننمائي ضايع و تباه مي‏گردم، و اگر مورد رعايتت قرار گيرم تباه و ضايع نخواهم شد.

خدايا! اگر از غير نيکوکار در نگذري گناهکاري که با هواهاي نفساني‏اش کامراني مي‏کند چه کسي را دارد.

خدايا! اگر در تقوا پيشه نمودن سستي و تنبلي نمودم هم اکنون بدنبال عفو تو رفته و خواستار آنم.

خدايا! اگر از روي ناداني خطا کردم در مقابل تا آنجا اميد دارم که گفته شده او اصلاً نمي‏ترسد.

خدايا! گناهانم کوهي برجسته گرديده و بسيار زياد شده است در حاليکه بخشش تو از خطا و گناهم برجسته‏تر و برتر است.

خدايا! ياد عطايت سوز و گداز دلم را بر طرف مي‏کند، و ياد خطاها اشک را از ديدگانم جاري مي‏سازد.

خدايا! لغزشم را ناديده‏گير و از گناهم در گذر، چرا که من بدان اعتراف داشته و ترسان و نالانم.

خدايا! از جانب خود نسيم رحمت و سلامتي‏ات را شامل حالم گردان، چرا که جز درهاي فضلت درگاه ديگري را نمي‏کوبم.

خدايا! اگر دورم ساخته يا مرا خوار گرداني پروردگارا چاره‏ام چيست و چه کنم.

خدايا! عاشق شبها بيدار بوده و با تو مناجات مي‏کند و تو را مي‏خواند، اما انسان غافل در خواب است.

خدايا! و اين مردم گروهي در خواب هستند، و گروهي در شب بيدار بوده و ناله و زاري سر مي دهند، و همه آنها اميدوار رحمت و عطاي تو مي باشند، و خواستار رحمت بيکرانت بوده، و طمع در بهشتت را دارند.

خدايا! اميدواريم در قلبم سلامتي افکند و خواستار آنم نمود، ولي کارهاي زشتم مرا به رسوائي تهديد مي‏کند.

خدايا! اگر ببخشي پس عفوت رها سازنده من است و الاّ با گناه درهم کوبنده بر زمين خواهم خورد.

خدايا! بحق محمد که از نسل هاشم است و احترام پاکاني که در برابرت خاضعند.

خدايا! بحق پيامبر و پسر عمويش، و احترام نيکاني که در پيشگاهت خاشعند.

خدايا! مرا بر دين او بميران، در حاليکه توبه کرده پرهيزکار بوده، و در برابرت خضوع و خشوع دارم.

خدايا! اي مولايم مرا از شفاعت بزرگ او محروم مدار چرا که شفاعتش پذيرفته است.

و بر آنان درود فرست تا آنگاه که يکتاپرستي در درگاهت عبادت کرده و با تو مناجات مي‏نمايد.