دعاي آن حضرت هنگاميکه بسوي ميدان نبرد مي رفت
سپاس پروردگار جهانيان را سزاست بخاطر نعمتهايش و فضل بزرگش بر ما، پاک و منزه است خدائي که اين مرکب را براي ما رام نمود و ما بر آن قادر نبوديم و بسوي پروردگارمان بازگشت ميکنيم. آنگاه مرکبش را رو به قبله نموده و دستهايش را بسوي آسمان بلند کرده و ميفرمود: خدايا! گامها بسوي تو و قلبها رو به تو دارند و دستها بسوي تو بلند شده و ديدگان بسوي تو دوخته شده است، نزد تو شکايت ميکنيم از غيبت پيامبرمان و بسياري دشمنانمان و اختلاف عقائدمان، خدايا بين ما و گروه مقابلمان به حق گشايش نما که تو بهترين گشايندگاني. با برکت و عنايت الهي پيش برويد، آنگاه سوگند بخدا که پيروان و مخالفينش را به گرداب مرگ وارد مي ساخت.
منقري از سلام بن سويد روايت ميکند که گويد: حضرت علي - که بر او درود باد - هنگامي که ميخواست بسوي جنگ برود روي مرکبش مينشست و ميفرمود: