دعاي آن حضرت هنگاميکه بالاي کوه صفا مي رفت
خداوندا! هر گناهي که انجام دادهام را ببخشاي و اگر بازگشتم تو نيز بخشش خود را تکرار کن، بدرستيکه تو آمرزنده و مهرباني. خدايا! آنچه شايسته آني را در حقم اعمال کن چرا که اگر آنچه تو شايسته آني را در حقم اعمال کني مرا مشمول رحمتت قرار ميدهي، و اگر مرا عذاب نمائي تو از عذابم بي نياز و من محتاج به رحمت تو هستم، اي آنکه من نيازمند رحمتش هستم مرا مشمول رحمتت قرار ده. خدايا! با من آنگونه که من شايسته آنم عمل منما، چرا که اگر اينگونه کني مرا عذاب مينمائي، در حاليکه در اين مورد ظلم و ستمي بر من اعمال نميکني، صبح کردم در حاليکه از عدلت هراسان و از ستم نمودنت ترسي ندارم، اي آنکه عدالت مطلق است و ستم نميکند مرا مشمول رحمتت قرار ده.
علي بن نعمان روايت کرده که هر گاه آن حضرت روي کوه صفا ميرفت رو به قبله ايستاده و دستها را بلند کرده و ميفرمود: