دعاي آن حضرت در مناجات
به نور چهره نيکويت که تمامي آسمانها را روشن و تاريکيها را زدود و امر دنيا و آخرت بدان سامان يابد پناه ميبرم، از اينکه غضبت را بر من وارد سازي يا عقابت را دامنگيرم نمائي، تو حق عتاب و سرزنش داري تا اينکه خشنود گردي، و نيرو و تواني جز به اراده تو تحقق نمييابد.
خداوندا بسوي تو شکايت ميکنم ناتواني نيرويم و کمي چاره جوئيم و خوار بودنم را در ميان مردم، اي مهربانترين مهربانان، مرا به که وا ميگذاري، به دشمني که مرا با چهره کريه از خود دور سازد، يا به نزديکي که زمام امورش بدست توست، اگر تو از من خشمگين نباشي ديگر غصهاي ندارم، جز آنکه سلامت بخشيت بر من گسترده است.