دعاي آن حضرت هنگاميکه به خورشيد مي نگريست
از آنکه آسمان را به تو زينت بخشيد و درخشندگي را بر تو پوشاند، و جايگاههاي طلوع را برايت شکافت، و به شعاعهاي نوراني تو را پوشانيد، از اين رو چيزي در مقابلت قرار نميگيرد جز آنکه نابود ميگردد و انساني بتو نمينگرد جز آنکه ميسوزد، ميخواهم که به سبب تو بما صحت و سلامتي ببخشد، و نيز بيماري را دفع و تنهائي را رد، و اندوه را برطرف نمايد. و ما را از لغزشها و پيروي هواي نفس و گمراهي بازدارد، و بما منّت نهد به داشتن عمري طولاني و بهترين عمل، و تو را براي حکم جديد سعادتمند کنندهاي قرار دهد، که لباس صحت را بر ما بپوشاند و بلا را از ما دفع نمايد. خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و نعمتهايي که بما دادهاي را بپايان رسان، و نيکيهايي که بما عنايت فرمودهاي را حفاظت گردان، تو احسان کننده منّت گذار، داراي فضل بسيار و انجام دهنده آنچه بخواهي هستي، و سپاس مخصوص پروردگار جهانيان است و او ما را کفايت کرده و بهترين نگاهبان است.
اي خورشيد که تصويرش زيبا و تقديرش امري خارق العاده است، که به عنوان چراغي براي ديدهها، و بهره دهي براي ساکنين شهرها قرار داده شده است، اشراقت زندگي و غروبت پايان دهي آنست، اگر طلوع کني به امر محکمي است و اگر باز گردي به جايگاه محکمي باز ميگردي.