دعاي آن حضرت هنگام صبح
اي آنکه از گمانهاي خطور کننده ذهني نزديکتر، و از چشم انداز ديدگان دور گرديد، و به موجودات قبل از پيدايش آنها آگاه بود، اي آنکه مرا در گاهواره امن و امانش خوابانيد، و براي حرکت بسوي بخشش بي دريغش از نعمتهاي ارزشمند و احسانهايش بيدار نمود، و با قدرت و توانش ناملايمات را از من دور ساخت، خدايا درود فرست بر آنکه در شب تاريک جاهليت راهبر بسوي تو بود، و بر آنکه در ميان سببها و رشتههايت به درازترين رشته شرف تمسک جست، و بر آن صاحب حسب بي آلايش و درخشان در برترين نقطه شرف، و بر آن ذات ثابت قدم در لغزشگاههاي دوران قبل از رسالت، و بر خاندان نيکش که برگزيدگان نيکوکارند. خدايا! و دريچههاي روز را با کليدهاي رحمت و رستگاري برايمان بگشا، و خدايا از برترين لباسهاي هدايت و شايستگي بر من بپوشان، و خدايا با عظمتت در جويبار دلم چشمههاي خروشان خشوع و فرمانبرداريت را بجوشان، و خدايا از هيبتت از گونههايم مشکهاي اشک را جاري ساز، و خدايا سبک مغزي و درنده خوئي مرا با مهارهاي قناعت مهار نما. بارالها! اگر رحمتي از جانب تو مرا با موفقيت نيکو شامل نگردد، چه کسي مرا در راه روشن و هموار بسوي تو ميکشاند، و اگر بردباريت مرا به آرزوها و خواهشها تسليم کند چه کسي مرا از سقوطهاي نفساني بواسطه ناديده گرفتن لغزشهايم نجات ميدهد، و اگر هنگام نبرد با نفس و شيطان ياريت شامل حالم نگردد و مرا تنها گذارد، عدم ياري نمودنت مرا به رنج و محروميت واگذار نموده است. خدايا! آيا نميبيني که تنها از راه آرزوهايم بسوي تو آمدهام، يا هنگامي به رشتههاي تو چنگ زدم که گناهان مرا از خانه وصالت دور ساخت، پس نفسم با انجام خواستههايش چه بد مرکبي را سوار شده است، پس واي بر او بخاطر فريفتگيش به پيرايش گمانها و آرزوهاي نابجايش، و مرگ بر او بخاطر جسور گشتنش بر آقا و مولايش. خدايا! درگاه رحمتت را با دست اميدم کوبيدم، و بسوي تو گريختم در حالي که از زيادهروي هواهاي نفسانيم بتو پناهنده گرديدهام، و انگشتان دوستيام را به رشتههايت چنگ زدهام، پس خدايا از لغزشها و خطاهائي که مرتکب شدهام چشمپوشي نما، و از به زمين افتادن مرا در امان دار، چرا که تو مولا و آقا و تکيهگاه و مايه اميدم هستي، و تو نهايت خواست و آرزويم در اين دنيا و دنياي ديگري. خدايا! چگونه بيچارهاي که از گناهان بسوي تو گريخته را طرد ميکني، يا چگونه راهجوئي که شتابان بسوي تو آمده را نااميد ميگرداني، يا چگونه تشنهاي را که به کنار حوضهاي آبت هجوم آورده را باز ميگرداني، نه هرگز چنين نيست، چرا که استخرهاي تو حتي در ايام خشکسالي سخت لبريز است، و درگاهت براي خواستن و سرزده وارد شدن گشوده ميباشد، و تو نهايت خواست سؤال کنندگان و آرزومندان مي باشي. خدايا! اينها مهارهاي نفسم ميباشد که آنها را به پاي بند مشيت تو قرار دادهام، و اين بار سنگيني گناهانم است که آنها را به پيشگاه عفو و رحمتت نهادهام، و اين هوسهاي گمراه کننده من است که به آستان لطف و مهربانيت واگذار نمودهام، پس خدايا اين بامداد را بگونهاي قرار ده که با روشنائي هدايت و سلامت در دين بر من فرود آيد، و شامگاهم را سپري از نيرنگ دشمنان و هواهاي هلاک کننده قرار ده. تو بر هر چه خواهي قادري، فرمانروائي را به هر که خواهي ميدهي و از هر که خواهي باز ميگيري، و هر که را خواهي عزيز گردانده و هر که را بخواهي ذليل ميکني، خير و نيکي بدست توست، تو بر هر کار قادر و توانايي، شب را در روز و روز را در شب داخل گرداني، و زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون آوري، و هر که را بخواهي بدون حساب روزي ميدهي، معبودي جز تو نيست. خدايا! پاک و منزهي و سپاس تو را سزاست، کيست آنکه تو را شناخت و از تو نترسيد، و کيست آنکه به تو پي برد و از تو هراسي بدل راه نداد، به قدرتت پراکندگيها را گرد آورده، و به لطفت شکافتنيها را شکافتي، و به کرمت تاريکيهاي فراگير را روشن نمودي، و از سنگهاي سخت آبهاي گوارا و شيرين جاري ساختي، و از ابرهاي پرفشار باراني تند فرو فرستادي، و خورشيد و ماه را براي مخلوقات چراغي روشن قرار دادي، بدون آنکه در خلقت خستگي و ناتواني بر تو دچار شود. پس اي آنکه به عزت و جاودانگي يگانه گرديد، و بندگانش را با مرگ و نيستي مقهور خود ساخت، بر محمد و خاندان پرهيزگارش درود فرست و صدايم را بشنو، و دعايم را اجابت فرما، و به فضلت آرزويم را تحقق بخش. اي بهترين کسي که براي برطرف شدن بدي خوانده شده، و اي آرزو شده در هر سختي و آساني، حاجتم را به پيشگاه تو آوردهام، پس مرا از موهبتهاي ارزشمندت بينصيب و محروم مگردان، اي بزرگوار، اي بزرگوار، اي بزرگوار، به رحمتت اي مهربانترين مهربانان، و درود خدا بر بهترين مخلوقش، محمد و تمامي خاندان او باد. و سجده کرده ميگوئي: خدايا! قلبم پوشيده، و جانم معيوب، و عقلم مغلوب، و هواي نفسم چيره و غالب، و طاعتم اندک، و گناهانم بسيار، و زبانم اقرار کننده به گناهان است، پس چارهام چيست اي پوشاننده عيبها، و اي داناي پنهانيها، و اي برطرف کننده اندوهها، به احترام محمد و خاندانش تمامي گناهانم را بيامرز، اي آمرزنده اي آمرزنده به رحمتت اي مهربانترين مهربانان.
اي خدا اي آنکه زبان صبح را بهمراه گويائي پرتو تابناکش بيرون کشيد، و قطعات تاريک شب را به همراه تودههاي سياه و سرگردانش پراکند، و ساختمان چرخ گردون را در اندازههاي زيباي ماهها متقن نمود، و تابش آفتاب را با نور درخشان و گرمش نورافکن ساخت، اي آنکه خود بر خود دلالت نمود، و از همنشيني مخلوقاتش منزه گشت، و از سازگاري با کيفيات آنها برجسته گرديد.