دعاي آن حضرت بعد از نماز ظهر
خدايا! به بخشش و کرمت بتو نزديکي ميجويم، و به محمد بنده و فرستادهات به تو نزديکي ميجويم، و به فرشتگان مقرب و پيامبران فرستاده شده ات به تو نزديکي ميجويم، خدايا تو از من بينياز و من بتو نيازمندم، تو بينياز و من فقير درگاه تو هستم، لغزشم را ناديده گير، و گناهانم را بپوشان، و امروز حاجتم را ادا کن، و بخاطر کارهاي زشتي که از من ميداني مرا عذاب منما، بلکه عفو و بخششت شامل حالم گردد. آنگاه به سجده رفته و مي گفت: اي شايسته تقوي، و اي شايسته بخشندگي، اي نيکوکار اي مهربان، تو از پدر و مادر و از تمامي مخلوقات بمن مهربانتري، با ادا شدن حاجت، و اجابت شدن دعا، و مورد رحم قرار گرفتن سخنم مرا بازگردان، در حاليکه تمامي بلاها را از من دفع کرده باشي.
از امام صادق - که بر او درود باد - روايت شده که فرمود: حضرت علي - که بر او درود باد - هنگاميکه از نماز ظهر فارغ مي شد اين دعا را مي خواند: