دعاي آن حضرت در تعقيب نماز
اي آنکه سخني او را مشغول نمي سازد، و اي آنکه خواهندگان او را به اشتباه نمي اندازند، اي آنکه اصرار اصرار کنندگان او را ناراحت و دلگير نکند، خنکي عفو و بخششت و شيريني رحمتت را بمن بچشان. امير المؤمنين به او گفت: اين دعاي توست؟ مرد گفت: تو آنرا شنيدي؟ فرمود: آري، بعد از هر نماز آنرا بخوان، سوگند به خدا هيچ مؤمني آنرا بعد از تعقيب نماز نمي خواند جز اينکه خداوند گناهانش را مي آمرزد، هر چند به اندازه ستارگان آسمان و قطرات اشک و سنگريزه هاي زمين و خاک آن باشد. امير المؤمنين به او گفت: دانش اين امر نزد من است، و خدا وسعت دهنده و بزرگوار است، مرد - که همان خضر بود - گفت:اي امير المؤمنين بخدا سوگند که درست گفتي، و برتر از هر دانائي داناتري هست.
از محمد بن حنفيه روايت شده: هنگاميکه امير المؤمنين - که بر او درود باد - دور خانه خدا طواف مي کرد، مردي پرده هاي کعبه را گرفته بود و مي گفت: