دعاي آن حضرت بعد از رکعت هشتم از نافله شب
هم اکنون تو را ميخوانم با اميد و ترس، و خوف و طمع، و اصرار و ابرام، و زاري و چابلوسي، و ايستاده و نشسته، در رکوع و سجود، و سواره و پياده، و در رفتن و بازگشتن، و در هر حال، از تو ميخواهم، که بر محمد و خاندانش درود فرستي و اين حاجت - که آن را نام ميبري - را به من عطا کني.
خدايا! به احترام آنکه از تو به خودت پناه برد، و به عزتت پناهنده گرديد، و در سايه رحمت تو استقرار يافت، و به ريسمانت چنگ زد، و تنها بتو اطمينان يافت، از تو ميخواهم، اي دهنده عطاهاي بزرگ و آزاد کننده اسيران، اي آنکه از جود و بخشش خود را بخشنده ناميد.