دعاي آن حضرت بعد از دو رکعت نماز قبل از نافله شب
خداوندا! قلوب خاشعين به سوي تو روي آورده، و عقول خردمندان بتو انس ميگيرد، و ترس عمل کنندگان تنها از توست، و قلوب مقصران و کوتاهي کنندگان بتو پناهنده گرديده است، پس اي آرزوي عارفان و اميد عمل کنندگان بر محمد و خاندان پاکش درود فرست و مرا از خوار شدن در روز قيامت، هنگام برطرف شدن پوششها، و بيرون آمدن آنچه در قلبهاست، پناهم ده، و هنگام ترس گناهکاران و وحشت تجاوزگران مرا مونس باش، به رحمتت اي مهربانترين مهربانان. سوگند به عزت و جلالت، قصدم از نافرمانيت مخالفتت نبود، و هنگام نافرمانيت به مقامت جاهل و متعرض عقوبتت نبوده و ديدنت را خفيف نشمردم، بلکه جانم آنرا زيبا ساخت و شقاوتم مرا بر انجام آن ياري نمود، و پوششي که بر من گسترانيدهاي مرا مغرور ساخت. پس به نادانيم تو را نافرماني کرده و به قدرتم به مخالفتت پرداختم، پس هم اکنون از عذابت چه کسي مرا نجات دهد، و به ريسمان چه کسي چنگ زنم آنگاه که ريسمانت را از من بريدي. پس واي بر من آنگاه که فردا در پيشگاهت ميايستم، هنگاميکه به سبکباران گفته شود بگذريد، و به سنگين باران گفته شود بايستيد، آيا با سبکباران ميگذرم يا با سنگين باران توقف ميکنم، واي بر ما، هر چه بر سالهاي عمرم افزوده ميشود بر گناهانم افزوده ميگردد، چقدر توبه کنم، و چه مقدار باز گردم، آيا وقت آن نرسيده است که از پروردگارم شرم و حيا کنم. آنگاه سجده کرده و سيصد بار ميفرمود: از پروردگارم طلب آمرزش داشته و بسوي او توبه ميکنم.
امام - که بر او درود باد - بعد از دو رکعت نماز (که قبل از نماز شب خوانده ميشود) اين دعا را ميخوانذ: