دعاي آن حضرت در شکايت ايشان از قومش و مذمت اهل کوفه

روايت شده که آن حضرت فرمود: اي مردم کوفه خود را براي جهاد با دشمنان معاويه و يارانش آماده کنيد، گفتند: اي اميرالمؤمنين بما مهلت ده - تا آنجا که گفت: - امام فرمود:

کساني را بر شما حاکم گرداندم اما خيانت ورزيده و مکر نمودند، گروهي از آنان بر آنچه از اموال مسلمانان که نسبت به آن ايشان را امين شمردم خيانت ورزيده و نزد معاويه بردند و گروهي براي خويشتن برداشتند، در حاليکه قرآن را خوار شمرده و نسبت به خداوند جرأت نمودند، حتي اگر يکي از شما را بر قبضه شمشيري امين بشمارم بمن خيانت مي‏ورزد، و شما مرا به رنج انداخته و خسته نموده‏ايد، آنگاه دستهايش را بلند کرده و فرمود:

خدايا! من از زندگي در کنار اين مردم خسته شده‏ام و آرزويي ندارم، دوستم را به من برسان تا از ديدن اين مردم آسوده گردم و ايشان نيز از من آسوده شوند، در حاليکه هرگز به فلاح و رستگاري نمي‏رسند.