دعاي آن حضرت در شکايت ايشان از قومش (بعد از غارت نعمان بن بشير)

سعد بن ابراهيم گويد: از ابن ابي رافع شنيدم که مي‏گفت: بعد از غارت نعمان بن بشير امام علي - که بر او درود باد - را ديدم، در حاليکه مردم گرد ايشان جمع گرديده بودند، تا آنجا که پاي ايشان خون‏آلود بود، و فرمود:

خدايا! من بودن کنار اين مردم را ناخوش داشته و آنان نيز وجودم را خوش نمي‏دارند، پس مرا از آنان آسوده گردان و آنان را نيز از وجودم آسوده نما.

---