دعاي آن حضرت در روز بيست و هشتم
خدايا! به درگاهت نيازمند و از تو ترسان و بتو پناهندهام، خدايا نامم را تبديل و تنم را دگرگون منما، و بيش از قدرتم بر من بلا وارد مساز، و پي در پي برايم مشکلات پيش نياور، خدايا از ثروتي که طغيان و سرکشي در پي داشته باشد، يا هوا و هوسي که موجب هلاکت گردد، يا کرداري که موجب شرمساري شود بتو پناه مي برم. خدايا! گناهانم را بيامرز و توبهام را بپذير، و دليل قاطعم را آشکار ساز، و عيوبم را بپوشان، و محمد و خاندان برگزيدهاش را ياوران من گردان که برايم طلب آمرزش کنند، خدايا بتو پناه مي برم از اينکه سخني که در ظاهر طاعت و فرمانبري بوده ولي قصدم جلب خاطر غير توست را بر زبان آورم. خدايا! بتو پناه مي برم از اينکه شخص ديگري در آنچه بمن دادهاي خوشبختتر از من باشد، خدايا بتو پناه مي برم از شر شيطان و از شر سلطان و از شر آنچه قلمها بدان جريان يابد، و از تو کرداري نيک و زندگاني که موجب روشني چشم باشد، و روزي فراوان و پر خير را خواستارم، گناهان را نوشته و بر پنهانيهاي دل آگاهي، و ميان دلها حائل گشتهاي، و دلها بسوي تو توجه دارند و پنهانيها پيش تو آشکار است، و فرمانت نسبت بهر چه اراده کني آنستکه اراده انجامش را بنمائي. خدايا! از تو ميخواهم که به رحمتت طاعت و فرمانبرداري خود را در هر عضوي از اعضايم در آوري که بدان وسيله آنرا انجام دهم و پس از آن هيچگاه آنرا از آن عضو بيرون نبري، خدايا و از تو مي خواهم که به رحمتت نافرمانيت را از هر عضوي از اعضايم بيرون آورده تا از آن نافرماني خودداري کنم و هيچگاه دوباره آن نافرماني را بمن باز نگرداني، خدايا براستي تو بخشندهاي هستي که بخشش گناه را دوست داري، پس بر من ببخشاي. خدايا! تو در ازل وجود داشتي و چيزي پيش از تو نبود و پس از تو نيز چيزي نخواهد بود، و توئي زنده پاينده، ديدگان بخواب رفته و ستارگان ناپديد گردند ولي تو را چرت و خواب فرا نگيرد، بر محمد و خاندانش درود فرست و اندوه و غمم را بگشا، و از هر کاري که مرا اندوهگين سازد راه گشايش مقرر فرما، و اميد به ذات خودت را در دلم پابرجا کن، تا مرا از اميد به مخلوق و اميد به غير تو باز دارد، و تا آنکه اعتماد تنها بر تو باشد، خدايا مرا در پرده فراموشي باز نگردان، و بتدريج مرا گرفتار مکن، و نامم را در زمره بيخبران ثبت مفرما. خدايا! از اينکه بندگانت را گمراه سازم، و در اجابتت دچار ترديد گردم بتو پناه مي برم، خدايا گناهاني دارم که آنرا ثبت کرده و دانشت به آن احاطه دارد، و در علمت دقيقاً ضبط گرديده، و منم خطاکار گناهکار، و توئي پروردگار آمرزنده نيکوکار، و من بوسيله توبه و بازگشت به درگاهت توجه کردهام، و گذشت از آنچه انجام دادهام را از تو خواستارم، پس از من در گذر و گناهان گذشتهام را بيامرز، براستي توبه پذير مهرباني. خدايا! تو به محبت نسبت بمن از هر کس سزاوارتري، پس در دنيا و آخرت بمن رحم کن، و کسي که بمن رحم نمي کند را بر من مسلط نکن. خدايا! کارهاي پنهانيم که به بزرگواريت بر من پوشاندهاي را چنان مکن که موجب گرفتاري تدريجي من باشد، و در نتيجه روز قيامت مرا به آنها مؤاخذه کني، و در پيشگاه مخلوقات رسوايم سازي، پروردگارا در هر دو عالم از من در گذر براستي تو آمرزنده و مهرباني. خدايا! اگر من شايستگي شمول رحمت و مهرباني تو را ندارم رحمتت شايستگي آنرا دارد که شامل حالم گردد و مرا فرا گيرد، زيرا رحمتت همه چيز را فرا گرفته، و من نيز چيزي هستم که بايد رحمتت مرا هم فرا گيرد، اي مهربانترين مهربانان. خدايا! و اگر رحمتت را به کساني اختصاص دادهاي که فرمانبردار اوامرت و انجام دهنده آنچه به خاطر آن خلق شدهاند هستند، محققاً آن دسته از بندگانت جز بوسيله توفيقي که شامل حالشان نمودهاي به اين سعادت نائل نگشتهاند، و اين موفقيت را کسي جز تو به ايشان نداده است، در صورتيکه رحمتت پيش از توفيق فرمانبرداريشان شامل حالشان گرديده است، اي مهربانترين مهربانان، در اينصورت نيز اي خدايم و اي آقا و مولايم، و اي پناهگاه و ملجأم، و اي نيرويم، و اي جبران کننده پريشاني و اندوهم، و اي آفريننده و روزي دهندهام، مرا نيز به همان رحمت مخصوصت اختصاص ده، و به آنچه آنانرا موفق داشتهاي موفق نما، و چنانچه به آنان رحم کردهاي مرا نيز مشمول رحمت کامل و عمومي خويش بگردان، اي مهربانترين مهربانان. اي آنکه شنيدن سخني او را از شنيدن سخن ديگري سرگرم نکند، و اي آنکه کثرت خواهندگان او را به اشتباه نيندازد، اي آنکه پافشاري اصرار کنندگان او را به ستوه در نياورده، مزّه گواراي گذشت و شيريني ذکر و رحمت خود را بمن بچشان. خدايا! براي گناهاني که از آنها به درگاهت توبه کرده ولي دوباره آنها را انجام دادهام از تو آمرزش مي خواهم، و براي نعمتهايي که بمن عطا کردي و من بوسيله آنها بر نافرمانيت نيرو گرفتم از تو آمرزش مي خواهم، و براي هر کار که آنرا به قصد خشنودي تو انجام دادم ولي اغراض غير خالصانه ديگري نيز به آنها مخلوط گشت از تو آمرزش مي خواهم. و از تو خواستار آمرزشم براي وعدههايي که به تو دادم ولي به آنها وفا نکردم، و از تو آمرزش مي خواهم براي آنچه نزد تو حرام بوده ولي نفس به بهانه آنکه مجوز در انجام آن پذيرفته مي شود مرا به انجام آن وادار کرده است، و از تو آمرزش مي خواهم براي گناهاني که جز تو کسي به آنها آگاه نيست و تنها بردباري و گذشت تو است که مي تواند آنها را فرا گيرد، و از تو آمرزش مي خواهم براي هر سوگندي که آنرا در پيشگاهت شکستم. اي صاحب جلالت و بزرگواري، اي آنکه خود را بمن شناساندي مرا به ديگري جز خودت سرگرم منما، و بغير خودت وا مگذار، و به لطف خويش مرا از هر مخلوق جز خودت بي نياز گردان، اي مهربانترين مهربانان، و درود خدا بر محمد و خاندان پاکش باد.
خدايا! از هر چه غير توست بتو پناه ميبرم، خدايا توئي بزرگ و بزرگتر از هر چيز، خدايا هر چه از خوبي و خير که بمن عطا فرمودهاي مرا از آنها محروم مساز، و به آنچه از من باز داشتهاي شيفتهام مکن، خدايا از تو مي خواهم بهترين چيزي را که به بندگانت دادهاي از خانه و دارائي، فرزند و ايمان و امانت، و فرزند سودمندي که ضرر نرسانده و ضرر و زيان نباشد.