دعاي آن حضرت در روز نوزدهم
و ستايش خداي را سزاست به آنچه عرش و کرسي و آنچه در زير آنست او را بدان وسيله ستايش کردهاند، و معبودي جز خدا نيست به آنچه عرش و کرسي و آنچه در زير آنست او را بدان وسيله به يگانگي ستودهاند، و پاک و منزه است خدا به آنچه عرش و کرسي و آنچه در زير آنست او را بدان وسيله تنزيه نمودهاند، و خدا بزرگتر است به آنچه عرش و کرسي و آنچه در زير آنست او را بدان وسيله به بزرگي ستودهاند. و ستايش خداي را سزاست به آنچه خلقش او را بدان وسيله ستودهاند، و معبودي جز خدا نيست به آنچه خلقش او را بدان وسيله به يگانگي ستودهاند، و پاک و منزه است خدا به آنچه خلقش او را بدان وسيله تنزيه کردهاند، و خدا بزرگتر است به آنچه خلقش او را بدان وسيله به بزرگي ستايش کردهاند. و ستايش خداي را سزاست به آنچه فرشتگان او را بدان وسيله ستايش کردهاند، و پاک و منزه است خدا به آنچه فرشتگان او را بدان وسيله تنزيه کردهاند، و خدا بزرگتر است به آنچه فرشتگان او را بدان وسيله به بزرگي ستودهاند. و ستايش خداي را سزاست به آنچه رعد و برق و بارانش او را بدان وسيله ستايش کردهاند، و معبودي جز خدا نيست به آنچه رعد و برق و بارانش او را بدان وسيله به يگانگي ستودهاند، و پاک و منزه است خدا به آنچه رعد و برق و بارانش او را بدان وسيله تنزيه کردهاند، و خدا بزرگتر است به آنچه رعد و برق و بارانش او را بدان وسيله به بزرگي ستودهاند. و ستايش خدا را سزاست به آنچه کرسي او و آنچه علمش به آن احاطه کرده او را بدان وسيله ستايش کردهاند، و معبودي جز خدا نيست به آنچه کرسي او و آنچه علمش به آن احاطه کرده او را بدان وسيله به يگانگي ستودهاند، و پاک و منزه است خدا به آنچه کرسي او و آنچه علمش به آن احاطه کرده او را بدان وسيله تنزيه کردهاند، و خدا بزرگتر است به آنچه کرسي او و آنچه علمش به آن احاطه کرده او را بدان وسيله به بزرگي ستودهاند. و ستايش خداي را سزاست به آنچه درياهاي او و هر چه در آنهاست او را بدان وسيله ستايش کردهاند، و معبودي جز خدا نيست به آنچه درياهاي او و هر چه در آنهاست او را بدان وسيله به يگانگي ستودهاند، و پاک و منزه است خدا به آنچه درياهاي او و هر چه در آنهاست او را بدان وسيله تنزيه کردهاند، و خدا بزرگتر است به آنچه درياهاي او و هر چه در آنهاست او را بدان وسيله به بزرگي ستودهاند. و ستايش خداي را سزاست تا نهايت دانشش و به اندازه خشنوديش و تا آنجا که پاياني نداشته باشد، و معبودي جز خدا نيست تا نهايت دانشش و به اندازه خشنوديش و تا آنجا که پاياني نداشته باشد، و پاک و منزه است خدا تا نهايت دانشش و به اندازه خشنوديش و تا آنجا که پاياني نداشته باشد، و خدا بزرگتر است تا نهايت دانشش و به اندازه خشنوديش و تا آنجا که پاياني نداشته باشد. خدايا بر محمّد و خاندانش درود فرست و بر محمّد و خاندانش ترحم نما، و بر محمّد و خاندانش برکت عطا کن، چنانکه بر ابراهيم و خاندانش درود فرستاده و برکت داده و ترحم فرمودي، براستي تو ستوده و بزرگواري. خدايا! بدنبال ستايش و يگانهپرستي و تنزيه و به بزرگي ستودنت و در خواست درود فرستادن بر پيامبرت محمّد از تو ميخواهم که تمامي گناهانم را بيامرزي، کوچک و بزرگش را، نهان و آشکارش را، آنچه خود ميدانم و آنچه را نميدانم، و آنچه را تو شمرده و نوشته، و من از ياد بردهام. اي خدا اي خدا اي خدا، اي بخشاينده اي بخشاينده اي بخشاينده، اي مهربان اي مهربان اي مهربان، اي پروردگار جهانيان اجابت کن.
ستايش خداي را سزاست به آنچه خود را بدان ستايش کرده، و معبودي نيست جز خدا به آنچه خود را به آن به يگانگي توصيف نموده، و پاک و منزه است خدا به آنچه خود را بدان وسيله تنزيه فرموده، و خدا بزرگتر است به آنچه خود بزرگي را بدان وسيله در مقام توصيف در آورده است.