خطبه 095-وصف خدا و رسول
[صفحه 250] از خطبههاي ديگر آن حضرت عليهالسلام است (درستايش باريتعالي و توصيف محمد المصطفي) سپاس خداونديرا سزا است که اول (منشاء جميع موجودات) است، و پيش از وي چيزي در عالم وجود) نبوده، و آخر (و بازگشت کليه موجودات بسوي او) است، و پيش از وي چيزي (در عالم وجود) نبوده. و آخر (بازگشت کليه موجودات بسوي او) و چيزي پس از وي نخواهد بود، پيدائي است که (بر حسب ظهور و تجلي و پيدائي) چيزي برتر از او نيست پنهاني است که (از حيث نزديکي بحقيقت) کسي نزديکتر از او نيست. [صفحه 251] قسمتي از اين خطبه در توصيف رسول خدا صلي الله عليه و آله ميباشد قرارگاه رسول خدا (رتبه و منزلتش يا مکه محل تولدش) بهترين قرارگاه، و جايگاه روئيدن و نمو او (در سرزمين شرف و بزرگواري يا مدينه که تبليغ قيام فرمود) شريفترين جاها است (اوست که در کانهاي کرامت و بزرگواري و آرامگاههاي سلامت و رستگاري پرورش يافته، نيکوکاران بدو دلباخته، و ديدگان (بينندگان از ديدار انوار جمال و جلال) محو و خيره او شده، بواسطه او (تخم) کينتوزي و نفاق (از سرزمين دلها) ريشه کن، و شعلههاي آتش خشم و دشمني خاموش گرديد، ميان مسلمين دوستي و برادري از او برقرار، و بناي اتحاد و همسري مشرکين از او ناپايدار، عزيزان (ستمگر) از او ذليل، و ذليلان (ستمکش) بدو عزيز سخنش (حقايق را بيان، و خاموشيش (حکمت و دقايق را ترجمان و) زبان بود.
صفحه 250، 251.