خطبه 085-صفات پرهيزکاري
[صفحه 192] از خطبههاي آن حضرت عليهالسلام است که در وصف ذات باريتعالي و ترغيب مردم به بندگي و عبادت بيان فرموده: خداوند جهان داناي نهانيها، و آگاه از انديشهها است (چون ذات مقدسش در نزد نهانيها حاضر است پس اسرار و ضمائر در پيشش هويدا است) به تمام اشياء و بر همه چيزها احاطه و توانائي دارد، پس (براي چنين خدائي) بايد عملکننده از شما عمل کند، در هنگاميکه (در جهان) فرصت دارد، پيش از آنکه مرگ او را دريابد، و در زمانيکه راه نفس کشيدنش باز است پيش از آنکه بند آيد، پس بايد براي آسودگي تن و استواري قدمش جائي تهيه کند (وسائل آسايش آن جهان و نلغزيدن از صراط و نيفتادن در دوزخ را بوسيله اعمال صالحه در اين جهان فراهم آورد) و از اين خانه کوچگاه (موقت) براي جاي هميشگي خويش توشه برگيرد، [صفحه 193] بندگان خداي از خدا بترسيد، و نگهداريد چيزي را که نگهداري آنرا خدا در کتابش از شما خواسته، و رعايت کنيد حقوق او را که در نزدتان به امانت نهاده (اين قرآن را حفظ کنيد و از اوامر و نواهي او پيروي نمائيد) زيرا خداوند پاک شما را بيهوده نيافريده، و سر خود واگذارتان نکرده، و در تيه کوري و گمراهي رهاتان نفرموده است (بلکه دقايق و ساعات) آثارتان را معين، و بکليه کردارتان دانا است، مدتهاي زندگانيتان را (در لوح تقدير) نوشته است، اوست که کتابي بر شما نازل کرد، که آن کتاب همه چيز را (براي شما) بيان کننده است، و زماني چند پيغمبرش را در ميان شما زنده نگهداشت، تا اينکه کامل کند براي پيغمبرش و براي شما ديني را که بوسيله کتابش (قرآن) نازل کرده، و آنرا براي خويش برگزيده بود، و به زبان پيغمبرش بشما اعلام کرد، هر چه از اعمال را که دوست يا دشمن ميداشت (راه خير و شر را بوسيله وحي و قرآن بشما نشان داد) و بدون اينکه راه عذري باقي گذارد حجت بر شما تمام کرد، و شما را از عذاب خود بترسانيد، پيش از آنکه آن عذاب شديد (در قيامت) نمودار گردد، پس اين چند روزه باقي زندگاني را دريابيد (و از معصيت به دور و به عبادت نزديک شده و بر اين دو کار) شکيبائي ورزيد، زيرا اين چند روزه باقي عمر (که ميتوان در آن گذشته را جبران کرد) کم است در برابر روزهاي بسياريکه شما در آنها سرگرم بغفلت و دنيا بوده، و از پند و موعظه رو گردان بوديد (اي خوانندگان گرامي) مبادا بخودتان اجازه دهيد (که وارد معصيت و نافرماني شويد زيرا که) اين اجازه است که شما را به راه ستمکاران و نافرماني ميکشاند، و نکند که شما (درباره احکام و فرامين الهي) سهلانگاري کنيد، زيرا که در اين سهلانگاريها است گناهان بر شما هجوم ميکنند (و تا شما را وارد دوزخ نمايند از سرتان دست بردار نيستند). [صفحه 194] بندگان خداي پند دهندهترين مردمان بخودش کسي است که فرمانبردارترين ايشان از پروردگارش باشد، و فريب دهندهترين مردمان بخودش کسي است که نافرمانترين مردمان از پروردگارش باشد (چون نافرماني و فريفتن مردم و فرمانبرداري و پند گرفتن از مردم سود و زيانش در آخرت عايد خود شخص گشته، و باعث سعادت و شقاوت او ميشوند بنابراين) زيانکار کسي است که بخود زيان وارد آورد، و خرسند کسي است که (مردم را نفريفته و) دين خود را سالم نگهدارد، خوشبخت کسي است که از ديگري پند گيرد، بدبخت کسي است که از هوا هوس خود فريب خورد دانسته باشيد ريا و خودنمائي (در عبادت و دين) کمش هم شرک به خدا است، و همنشيني با اهل هوا و عصيان باعث نسيان ايمان و حضور شيطان است زيرا که انسان هنگاميکه با پيروان شيطان نشست البته شيطان در دل او هم رخنه پيدا ميکند) از کذب دوري کنيد، که او دور کننده ايمان است (مومن هرگز دروغگو نيست، اگر دروغ گفت ايمان ندارد) راستگو (از درياي هلاک) بر کرانه نجات و رستگاري. دروغگو مشرف بر پرتگاه خواري و نيستي است، بر يکديگر حسد نبريد، زيرا همانطوريکه آتش هيزم را ميسوزاند، حسد ايمان را نابود ميکند، و با هم دشمني منمائيد، که آن همچون تيغ تيزي است که مو را ميتراشد (خيرات و برکات و صله رحم را از بين ميبرد)، و بدانيد که آرزوها (ي دنيا) رهزن عقل و فراموش سازنده ياد آخرتاند، پس آرزوها را دروغ پنداريد که آن فريبنده، و شخص آرزومند فريب خورده است (انسان وقتي که عاشق و دلباخته رنگ و بوهاي اين سراي فريب گرديد قهرا از ياد خدا و آخرت دور شده و به عذاب ابدي دچار خواهد شد).
صفحه 192، 193، 194.