خطبه 081-در نكوهش دنيا












خطبه 081-در نکوهش دنيا



[صفحه 170]

از سخنان آن حضرت عليه‏السلام است که در نکوهش از گيتي بيان فرموده: چسان وصف کنم جهاني را، که اولش رنج و زحمت، و آخرش فنا و نيستي است، در حلالش حساب (محشر) و در حرامش عقاب و (کيفر) دارنده آن دنيا در آن فريفته (جلال و جاه) و نادارش در آن محزون (و قرين اندوه و آه) هر که در طلبش شتافت آنرا نيافت، و هر که از تحصيل آن رخ برتافت آنرا بيافت، هر که بديده بصيرت در آن نگريست (بکار آخرت) بينايش آرد، و هر کس بچشم شوق بسوي آن ديد (چشم دل) او را کور کرد، سيدرضي فرمايد: ميگويم: هنگاميکه شخص تامل کننده دراين فرمايش حضرت که من ابصر بها بصرته بنگرد در درون آن معنائي عجيب و مقصدي دور مي‏يابد، که نه به کنه آن توان رسيد. و نه حقيقت آنرا توان يافت، مخصوصا اگر جمله من ابصر اليها را واضح و آشکار و شکفت و درخشان خواهد يافت.


صفحه 170.