حکمت 417
[صفحه 1198] خداي را بندگاني است که آنان را بنعمتهائي مخصوص گردانيده است، تا آنکه بندگانش از آنان سود برند، فلذا تا هنگاميکه آنان آن نعمتها را بمستمندان بذل و بخشش کنند، خدا هم آن نعمتها را در دسترس آنان ميگذارد، هر آنگاه که آنان آن نعمتها از مستحقين باز گيرند، خدا هم نعمتها را از آنان گرفته بديگران ميبخشد.
صفحه 1198.