حکمت 373
[صفحه 1182] سخن در بند تو گرفتار است، مادام که لب بدان نگشاده، همينکه دهان بدان باز کردي تو در بند آن گرفتاري، بنابراين زبانت را نگهدرا، بدانسانکه طلا و نقرهات را نگه ميداري که بسيار افتد يک سخن زشت، و نابهنگام نعمتي را ببرد، و زحمتي را بياورد.
صفحه 1182.