حکمت 371
[صفحه 1181] آن حضرت عليهالسلام فرمودند: روزي بر دو گونه است: يکي آن روزئيکه آن را جويائي، ديگر روزئيکه تو را جويا است، و اگر تو بسوي آن نروي آن بسوي تو خواهد آمد، بنابراين تو نبايد اندوه ساليانه خويش را بر اندوه روزانه بار کني که روزي هر روزي که در آني تو را بس، پس اگر سال از عمر تو باشد که خدايتعالي در هر روز تازه روزي تازه که بهره تو است برايت ميرساند و اگر سال از عمر تو نباشد پس چيزي که براي تو نيست، چکار داري که تيمار آن خوري، و برايش اندوهناک باشي در صورتيکه هيچگاه جوياي رزقي بر رزق تو پيشي نجويد و غلبهکننده در بردن آن بر تو غلبه پيدا نکند و هر گز آنچه که برايت مقرر شده است از تو کندي نخواهد کرد، سيدرضي رحمه الله عليه فرمايد. در گذشته هم سخن در اينباب گفته آمد و گذشت چيزيکه هست اينجا سخن روشنتر و صريحتر بود لذا روي قاعده که اول کتاب مقرر داشتيم آن را مکرر کرديم.
صفحه 1181.