حکمت 366
[صفحه 1178] و آن حضرت عليهالسلام در سخن ديگري که حاوي همين معنا است فرمودهاند: برخي از ايشان (مومناني که دلشان بانوار ايمان منور است ) زشتکاري را بدست و زبان ميپندارند، اين همان مردي است که خوهاي نيک را تکميل کرده است، ديگري منکر را بزبان و دل بد ميداند اين شخص از خوهاي نيک چنگ بدو خصلت درافکنده است، ديگري منکر را بدل منکر، و بدست و زبان آن را واگذارده است اين شخص کسي است که از سه خوي نيک آن که نيکوتر است واگذارده است و به يکي تمسک جسته است، اما آن ديگري که کار زشت را بهيچ يک از زبان و دلش انکار نميکند او مردهايست در ميان زندگان (که هيچ اثري بر وجودش مترتب نيست) و همه کارهاي نيک و پيکار در راه خداي در پيش امر بمعروف و نهي از منکر همچون آب دهان انداختن در درياي پهناوري بيش نيست، اين امر بمعروف و نهي از منکر نه اجل را نزديک کننده و نه روزي را کم کننده است، (و شخص مسلمان بدون بيم و هراس بايد در اينکار کوشا باشد) و بالاتر از تمام امر بمعروفها و نهي از منکرها گفتن يک کلمه حق است در پيش پادشاه جابر.
صفحه 1178.