خطبه 065-در آداب جنگ












خطبه 065-در آداب جنگ



[صفحه 152]

از سخنان آن حضرت عليه‏السلام است که در سال 37 هجري در ماه صفر در جنگ صفين در روزيکه شبش را ليله‏الهرير گويند بيان فرموده و فنون جنگي را چنين تعليم ميدهد: اي گروه مسلمين (اي سربازان رشيدم) ترس (از خدا) را روش خويش قرار داده (از دشمن نهراسيد) روپوش آرامش و وقار را پوشيده، دندانهارا بر روي هم فشار دهيد (در ميدان رزم قدم مردانگي را محکم کرده و سختيهاي آنرا آسان گيريد (زيرا اين کار شمشيرها را از سرها دورکننده‏تر است، زره را کامل بپوشيد (اعضاي خويش را در زير زره پنهان کنيد) شمشيرها را پيش از بيرون کشيدن در غلاف تکان بدهيد (تا در هنگام نياز آسان بيرون آمده و ضمنا دل دشمن هم از صداي آنها هراسناک شود) چشمها را بطرف خصم خوابانده و او را با خشم بنگريد (بزهر چشم کارش را بسازيد زيرا با تمام چشم نگاه کردن نشانه ترس و دشمن را در شما بطمع ميافکند) نيزه را از راست و چپ بزنيد (تا کسي نتواند بر شما کمين بگشايد) با دم شمشيرها بجنگيد، و اگر آن شمشيرها کوتاهند، گامي فراتر نهاده بلندش کنيد (که من چنين کرده‏ام) و بدانيد که شما منظور نظر خدا بوده و با پسر عم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم ميباشد، پشت سر هم حمله کرد

ه، و از فرار شرم کنيد، زيرا فرار از جنگ باعث ننگ بازماندگان، و موجب سوزش روز حشر در نيران است در معرکه جنگ از روي خوشحالي و طيب خاطر جان بسپاريد (و با آغوش باز) مرگ را بپذيرد، و شادان بسوي او برويد (خندان و مفتخر باشيد که در راه ياري خدا و دين کشته ميشويد) و کسيکه در اين راه کشته شد زنده جاويد است (چنانچه خداوند فرمايد و لاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون گمان مبريد مرداينکه در راه خدا کشته ميشوند مردگان باشند بلکه زندگانند و نزد خدا روزي داده ميشوند) اي افسران ارشد من با يک حمله) اين سياهي بزرگ را از هم بپاشيد (شاميان تيره‏روز) و اين سراپرده که با طنابها افراشته شده (خيمه معاويه را) از جاي برکنده، و آنرا از هم بزنيد زيرا که (معاويه) شيطان در گوشه آن کمين کرده. براي پيش آمدن دستي پيش، و براي پس رفتن پائي پس نهاده، اگر از شما پيشروي ديد عقب نشيني کند. و اگر عقب نشيني ديد پيشروي نمايد) پس در جنگ با او و سپاهيانش تصميمي مردانه بگيريد تا ستون (نوراني) حق براي شما درخشان شود (رخسار ظفر نمايان گردد) و بدانيد که شما برتر و غالب و خدا با شما بوده و اجر اين جهاد را کم و ضايع نخواهد گردان

يد (در قيامت پاداشي نيکو به شما خواهد داد).


صفحه 152.