حكمت 262












حکمت 262



[صفحه 1135]

چنين گفته‏اند: که در زمان عمر بن الخطاب سخن از بسياري زيورهائيکه بهديه براي کعبه آورده بودند بميان آمد، گروهي گفتند کعبه را با زيور چکار اگر آنها را برداشته صرف سپاهيان اسلام کني کاري خوب است، و اجرش هم بيشتر است، عمر هم تصميم گرفت اينکار را عملي کند از حضرت اميرالمومنين عليه‏السلام در اينباب پرسيد حضرت فرمودند در دورانيکه قرآن بر پيمبر صلي الله عليه و آله نازل گرديد اموال چهار قسم بود، يکي مال مسلمانان که مقرر شد بين ورثه از روي حساب قسمت گردد. دوم فيئي (يعني مالي که بدون جنگ از دشمن بچنگ مي‏افتد) که نباشد بمستحقين داده شود. سوم خمس که مقرر شد جائيکه خدا مقرر فرموده گذارده شود چهارم صدقات که آنرا هم خدا بجاي خودش قرارش داد در آن روزها هم کعبه داراي زيورها بود و خدا خود بدون فراموشي آنرا بحال خودش واگذارده است و جا و مکان آن برايش پنهان نبود، بنابراين تو هم آنرا بجائي که خدا و رسولش قرارش داده‏اند قرارش ده، اينجا است که فرياد عمر بلند شده و گفت: اگر تو نبودي ما رسوا شده بوديم، و زيورها را بجاي خودش واگذاشت.


صفحه 1135.