خطبه 049-صفات خداوندي
[صفحه 132] از خطبههاي آن حضرت عليهالسلام است در ستايش باريتعالي سپاس ذات مقدس خداوندي را سزا است که داناي بامور نهاني است، (و نهانيها همه در نزدش هويدا است) و نشانههاي ظاهر و هويدا بر وجودي دلالت دارند (زيرا که موجودات را او ايجاد فرموده و مصنوعات وجود صانع را گواهاند و چون جسم نيست) محال است که او با بينائي چشم ديده شود پس سزاوار نيست چشم کسيکه او را نديده منکر او شود و زيبنده نيست قلب کسيکه هستي او مرا اثبات کرد بخواهد بکنه ذاتش پي برد او است که در بلندي مرتبه بر همه پيشي گرفته، و هيچ چيز از او بلند مرتبهتر نيست، و نزديک است و در نزديکي هيچ چيزي از او نزديکتر (بمخلوقات خود) نيست، پس نه بلندي رتبه او او را از چيزي از آفريدههايش دور ميکند، و نه نزديکي او چيزي از مخلوقاتش را با وي برابر و مساوي ميسازد، خداونديکه هوشها را بر حد وصف خويش آگاهي نداده و با اين وصف شناسائي ذاتش را بقدر امکان از آنان پوشيده نداشته (بااينکه بکنه ذاتش دسترسي ندارند از آثار و علائم به اللهيتش معترفند) پس او است که نشانهاي وجود بر موجوديت او گواه و (حتي) دل همان شخص منکر نيز اين معني را) معترف است (زيرا که اگر دل او منکر است ع قلش باينکه خدائي هست حاکم است) پس خداوند تعالي بزرگتر است از گفتار کسانيکه او را باشياء تشبيه کرده و منکر او هستند.
صفحه 132.