خطبه 049-صفات خداوندي












خطبه 049-صفات خداوندي



[صفحه 132]

از خطبه‏هاي آن حضرت عليه‏السلام است در ستايش باريتعالي سپاس ذات مقدس خداوندي را سزا است که داناي بامور نهاني است، (و نهانيها همه در نزدش هويدا است) و نشانه‏هاي ظاهر و هويدا بر وجودي دلالت دارند (زيرا که موجودات را او ايجاد فرموده و مصنوعات وجود صانع را گواه‏اند و چون جسم نيست) محال است که او با بينائي چشم ديده شود پس سزاوار نيست چشم کسيکه او را نديده منکر او شود و زيبنده نيست قلب کسيکه هستي او مرا اثبات کرد بخواهد بکنه ذاتش پي برد او است که در بلندي مرتبه بر همه پيشي گرفته، و هيچ چيز از او بلند مرتبه‏تر نيست، و نزديک است و در نزديکي هيچ چيزي از او نزديکتر (بمخلوقات خود) نيست، پس نه بلندي رتبه او او را از چيزي از آفريده‏هايش دور ميکند، و نه نزديکي او چيزي از مخلوقاتش را با وي برابر و مساوي ميسازد، خداونديکه هوشها را بر حد وصف خويش آگاهي نداده و با اين وصف شناسائي ذاتش را بقدر امکان از آنان پوشيده نداشته (بااينکه بکنه ذاتش دسترسي ندارند از آثار و علائم به اللهيتش معترفند) پس او است که نشانهاي وجود بر موجوديت او گواه و (حتي) دل همان شخص منکر نيز اين معني را) معترف است (زيرا که اگر دل او منکر است ع

قلش باينکه خدائي هست حاکم است) پس خداوند تعالي بزرگتر است از گفتار کسانيکه او را باشياء تشبيه کرده و منکر او هستند.


صفحه 132.