خطبه 046-در راه شام












خطبه 046-در راه شام



[صفحه 128]

از سخنان آن حضرت عليه‏السلام است هنگاميکه از نخيله بعزم جنگ با معاويه پاي مبارک در رکاب نهاد اين دعا را که سزاوار است هر شخص مسافري هنگام مسافرت بخواند خواندند: بار خدايا از رنج و زحمت سفر، و از اندوه بازگشتن، و از نگاههاي بد مردم (چشم زخمهائيکه در سفر براي خود انسان و در حضر براي اهل و اولاد پيش مي‏آيد از تمامي اينها) بتو پناه ميبرم، پروردگارا توئي که در سفر همراه و در وطن جانشين و سر پرست اهل مني و اين هر دو براي غير تو جمع نشود زيرا نه جانشين در وطن ميتواند همراه در سفر باشد، و نه همراه در سفر ميتواند جانشين در وطن باشد (پس اين توئي که در سفر و حضر و بر و بحر و روز و شب با تمام بندگان خويش انيس و جليس ميباشي) سيدرضي رحمه‏الله عليه گويد: ابتداي اينکلام از حضرت رسول صلي الله عليه و اله نقل شده و اينکه حضرت امير عليه‏السلام فرموده و لايجمعهما غيرک از آن حضرت پيروي کرده و به بهترين وجه و بليغ‏ترين سخني را تمام کرده است.


صفحه 128.