حکمت 130
[صفحه 1079] آنکه را چهار چيز دادند از چهار چيز ديگر محروم نخواهند ماند، آنکه را حال دعا کردن عطا کردند نوميد از اجابتش نسازند، و آنکه را مامور بتوبه ساختند محروم از پذيرفتنش ننمايند، و آنکه را باستغفار وادار کردند از آمرزش نااميد نماند، و آنکه را شکر و سپاس عطا کردند افزايش را مضايقه نکنند. سيدرضي عليه الرحمه فرمايد: گواه بر اين چهار مطلب در کتاب خدايتعالي موجود است اما راجع بدعا در سوره 40 آيه 60 فرمايد: ادعوني استجب لکم مرا بخوانيد اجابت کنم. درباره استغفار سوره 4 آيه 110 فرموده است: و من يعمل سوء او يظلم نفسه ثم يستغفر الله يجد الله غفورا رحيما آنکه کار زشت کند و بر خويش ستم کند، و از خداي آمرزش خواهد خداي را آمرزنده و مهربان خواهد يافت، درباره سپاسگزاري فرموده است: سوره 14 آيه 7 لئن شکرتم لازيدنکم در صورتيکه شکر نعمت را بجاي آريد آن را افزون ميسازم. و درباره توبه سوره 4 آيه 7 فرموده است: انما التوبه علي الذين يعملون السوء بجهاله ثم يتوبون من قريه فاولئک يتوب الله عليهم و کان الله عليما حکيما خدا توبه کساني را که از روي ناداني کار زشت انجام دادهاند و بزودي توبه ميکنند ميپذيرند و توبه آنها را ميبخشد، و خدا دانا و درستکار است.
صفحه 1079.